Bożena Króliczewska
| Państwo działania | |
|---|---|
| doktor habilitowany nauk weterynaryjnych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
15 maja 2000 – weterynaria |
| Habilitacja |
21 stycznia 2014 – wetrynaria |
| Uczelnia |
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu |
| Okres zatrudn. |
od 2000 |
Bożena Barbara Króliczewska – polska lekarz weterynarii, doktor habilitowany nauk weterynaryjnych, profesor w Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu[2], specjalistka od fizjologii przewodu pokarmowego oraz fizjologii zwierząt[1].
Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]
W 1994 roku ukończyła studia magisterskie na kierunku biotechnologia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Następnie na Wydziale Biologii i Hodowli Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, w 2000 roku uzyskała stopień doktora nauk rolniczych w zakresie zootechniki na podstawie rozprawy pt. Badania nad wykorzystaniem wybranych organicznych i nieorganicznych związków cynku, selenu oraz wapnia w ograniczeniu biodostępności kadmu przy eksperymentalnej intoksykacji kur tym pierwiastkiem[3][1], której promotorem był Roman Kołacz[4].
W 2014 roku uzyskała na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu stopień doktora habilitowanego nauk weterynaryjnych w dyscyplinie weterynarii na podstawie pracy pt. Fizjologiczne i produkcyjne aspekty zastosowania korzenia tarczycy bajkalskiej (Scutellaria baicalensis Georgi) w żywieniu wybranych gatunków zwierząt[3][1].
W 2000 roku została zatrudniona w Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu[3][1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Dr hab. Bożena Barbara Króliczewska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-17].
- ↑ dr hab. Bożena Króliczewska [online], Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu [dostęp 2024-05-09].
- ↑ a b c Dr hab. Bożena Barbara Króliczewska, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-05-17].
- ↑ Badania nad wykorzystaniem wybranych organicznych i nieorganicznych związków cynku, selenu oraz wapnia w ograniczeniu biodostępności kadmu przy eksperymentalnej intoksykacji kur tym pierwiastkiem w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-05-14].