Bocznianka żółtobrązowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bocznianka żółtobrązowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

boczniakowate

Rodzaj

bocznianka

Gatunek

bocznianka żółtobrązowa

Nazwa systematyczna
Hohenbuehelia tremula (Schaeff.) Thorn & G.L. Barron
Mycotaxon 25(2): 414 (1986)

Bocznianka żółtobrązowa (Hohenbuehelia tremula (Schaeff.) Thorn & G.L. Barron) – gatunek grzybów z rodziny boczniakowatych (Pleurotaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hohenbuehelia, Pleurotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1774 r. J.Ch. Schaeffer nadając mu nazwę Agaricus tremulus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1951 r. Rolf Singer, przenosząc go do rodzaju Hohenbuehelia. W 1986 r. opisano jego anamorfę pod nazwą Nematoctonus geogenius Thorn & G.L. Barron[1].

Ma ponad 20 synonimów. Niektóre z nich[2]:

  • Geopetalum rickenii Kühner, in Kühner & Romagnesi (1953)
  • Hohenbuehelia rickenii Kühner, in Kühner & Romagnesi 1954
  • Hohenbuehelia rickenii Kühner ex P.D. Orton 1960
  • Leptoglossum tremulum (Schaeff.) Singer 1962
  • Pleurotus rickenii Kühner, in Kühner & Romagnesi 1954

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Grzyb cyfelloidalny o owocniku siedzącym, beztrzonowym. Kształt półokrągły, wachlarzowaty lub muszelkowaty, wklęsły, z galaretowatą warstewką. Powierzchnia o barwie początkowo szarobrązowej, potem blednąca – brudnobiała. Trzon krótki, gładki[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Polski podano tylko jedno stanowisko w Międzyrzeczu Podlaskim i to już historyczne (1900 r.), potwierdzone w 1904 r.[3]

Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach wśród mchów, zwłaszcza na obumarłych pniach drzew[4]. Jak wszystkie bocznianki jest także grzybem nicieniobójczym. Jej grzybnia za pomocą klejących cyst strzępkowych atakuje nicienie i trawi je[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2018-12-02]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2018-12-03]. (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b J.C. Schaeffer. Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam nascuntur Icones, 1774, 4:1-136.
  5. G. Consiglio, L. Setti, R.G. Thorn, New species of Hohenbuehelia, with comments on the Hohenbuehelia atrocoerulea – Nematoctonus robustus species complex, „Persoonia”, 41, 2009, s. 202–212, DOI10.3767/persoonia.2018.41.10.