Boeremia exigua
 Zarodniki | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Boeremia exigua |
| Nazwa systematyczna | |
| Boeremia exigua (Desm.) Aveskamp, Gruyter & Verkley Studies in Mycology 65: 37 (2010) | |
Boeremia exigua (Desm.) Aveskamp, Gruyter & Verkley – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Pasożyt wielu roślin[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Boeremia, Didymellaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1849 r. Jean Baptiste Henri Joseph Desmazières, nadając mu nazwę Phoma exigua. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadali mu Maikel M. Aveskamp, Johannes de Gruyter i Gerard J.M. Verkley w 2010 r.[1]
Jest gatunkiem typowym rodzaju Boeremia. Ma ponad 20 synonimów. Niektóre z nich:
- Boeremia exigua var. forsythiae (Sacc.) Aveskamp, Gruyter & Verkley 2010
- Boeremia exigua var. viburni (Roum. ex Sacc.) Aveskamp, Gruyter & Verkley 2010
- Phoma exigua var. capsici L.Z. Liang 1991
- Phoma exigua var. forsythiae (Sacc.) Aa, Boerema & Gruyter 2000
- Phoma exigua var. solanicola (Prill. & Delacr.) Popkova, Malikova & Kovaleva 1974
- Phoma exigua var. viburni (Roum. ex Sacc.) Boerema 1998[3].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jest to gatunek powszechnie występujący. W. Mułenko i inni w 2003 r. podali jego występowanie (jako Phoma exigua) na bardzo licznych roślinach, zarówno dziko żyjących, jak i na roślinach uprawnych[2]. Opisano jego występowanie na ponad 200 gatunkach roślin w Europie i na innych kontynentach[4]. U roślin uprawianych w Polsce wywołuje grzybowe choroby roślin, takie jak fomoza soi i fomoza ziemniaka[5]. Powoduje także zgorzel siewek i plamistość liści wielu gatunków roślin[6].
Zarodniki konidialne Boeremia exigua powstają na konidioforach zakończonych fialidami, które są zebrane w zamkniętych owocnikach typu pyknidium. Pyknidia są niemal kuliste, czarne i całkowicie zanurzone w tkankach żywiciela, na zewnątrz wystaje tylko szyjka z ujściem. Konidia jednokomórkowe, bezbarwne. Teleomorfy występują bardzo rzadko[4].
Odróżnienie morfologiczne Boeremia exigua od Boeremia foveata jest dość trudne[4]. Boeremia exigua ma pyknidia o średnicy od 60 do 280 μm, bez brodawek, zanurzone. Komórki konidiotwórcze w kształcie kolby, 4–5 × 2,5–4 μm. Konidia elipsoidalne do podłużnych, 5–7 × 2–3 μm, głównie jednokomórkowe, ale sporadycznie z jedną przegrodą, szkliste, gładkie[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-07-10].
- ↑ a b Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-07-10].
- ↑ a b c Sylwester Sobkowiak, Emil Stefańczyk, Jadwiga Śliwka, Fomoza ziemniaków – występowanie sprawców choroby oraz ich znaczenie w przechowalnictwie ziemniaka, „Ziemniak Polski” (1), 2016 [dostęp 2022-08-10].
- ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
- ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Boeremia exigua causing leaf spots on sweet potato in Brazil, „Australasian Plant Disease Notes”, 15 (21), SpringerLink, 16 maja 2020 [dostęp 2022-07-10].