Bogusław Cygler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogusław Cygler
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1936
Ostojów

Data śmierci

18 grudnia 2020

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia Polski i powszechna XIX w.
Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Gdańsku

Doktorat

1962

Habilitacja

1970

Profesura

1990

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Gdański
Bałtycka Wyższa Szkoła Humanistyczna w Koszalinie

Bogusław Antoni Cygler (ur. 1 maja 1936 w Ostojowie[1], zm. 18 grudnia 2020[2]) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1953 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku na kierunku Historia. Ukończył je w 23 czerwca 1958 z tytułem magistra[3]. Specjalizował się w historii Polski i powszechnej XIX wieku. Doktorat obronił w 1962. Habilitował się w 1970. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1990. Pełnił funkcje: dziekana Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Gdańskiego (1972–1975)[4], prorektora UG ds. dydaktyki, dyrektora Instytutu Historii tej uczelni oraz kierownika Katedry Historii Nowożytnej Bałtyckiej Wyższej Szkoły Humanistycznej w Koszalinie.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był dziadkiem posła na Sejm RP, Jana Kanthaka. Zmarł na COVID-19 w czasie światowej pandemii tej choroby[5].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Zjednoczenie Emigracji Polskiej 1837–1846 (1963)
  • Działalność polityczno-społeczna Joachima Lelewela na emigracji w latach 1831–1861 (1969)
  • Pułkownik Ludwik Oborski, szermierz wolności: (1789–1873) (1976)
  • Powstańcy listopadowi w Elblągu i na Żuławach (1986)
  • ... Z wolnością mego sumienia: poglądy Joachima Lelewela na religię i rolę Kościoła łacińskiego w dziejach (1992)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]