Bohdan Jakubowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bohdan Jakubowski
major artylerii major artylerii
Pełne imię i nazwisko

Bohdan Stanisław Jakubowski

Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1896
Nazrań

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

7 pułk artylerii lekkiej

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Bohdan Stanisław Jakubowski h. Poraj (ur. 14 listopada 1896 w Nazraniu, zm. ?) – major artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 listopada 1896 w Nazraniu, w rodzinie Leonarda Wojciecha[1].

W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 11 Pułku Kresowego Artylerii Polowej. Wyróżnił się w walce pod Pohostem nad rzeką Słucz oraz 21 września 1920 podczas forsowania rzeki Muchawiec[2][3]. Później został przeniesiony do 24 pułku artylerii polowej w Jarosławiu[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 305. lokatą w korpusie oficerów artylerii[5]. W 1924 został przeniesiony do 13 pułku artylerii polowej w Równem[6]. 12 kwietnia 1927 został mianowany na stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 46. lokatą w korpusie oficerów artylerii[7]. W czerwcu tego roku został przeniesiony z 13 pap do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przydziałem do 2 Okręgowego Szefostwa Artylerii w Lublinie na stanowisko referenta[8]. W kwietniu 1928 został przeniesiony do 6 pułku artylerii ciężkiej we Lwowie na stanowisko dowódcy III dywizjonu[9][10]. W marcu 1930 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[11]. Z dniem 15 maja 1931 został przeniesiony do 7 Pułku Artylerii Lekkiej w Częstochowie na stanowisko dowódcy III dywizjonu[12][13]. W grudniu tego roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[14], a z dniem 30 kwietnia 1932 przeniesiony w stan spoczynku[15].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Grodno. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[16]. 25 czerwca 1938 na posiedzeniu Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucono wniosek o przyznanie mu tego odznaczenia. Mieszkał wówczas w Warszawie przy ul. Zajączka 32[1].

25 lutego 1931 zmienił wyznanie z rzymskokatolickiego na prawosławne, a 27 grudnia tego roku w Zborze Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie zawarł związek małżeński z Janiną Joanną z Sawickich Pomerową[17].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-03-03]..
  2. Hejnar 1929 ↓, s. 13, 21.
  3. Spis oficerów 1921 ↓, s. 293.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 761, 819.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 197.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 660, 742.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 120.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 186.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 147.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 414, 457.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 116.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 105.
  13. Kuprianis 2010 ↓, s. 564.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 23 grudnia 1931 roku, s. 416.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 21 kwietnia 1932 roku, s. 299.
  16. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 343, 893.
  17. Kuprianis 2010 ↓, s. 229-230, autor augeruje, że faktycznym powodem przeniesienia majora Jakubowskiego w stan spoczynku była zmiana wyznania i zawarcie związku małżeńskiego bez zgody przełożonych..
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921, s. 993.
  19. Hejnar 1929 ↓, s. 22.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]