Bolesław Gorczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Gorczyński
Ilustracja
Fotografia z 1935
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1880
Bramki

Data i miejsce śmierci

6 września 1944
Warszawa

Zawód, zajęcie

dramatopisarz, publicysta, tłumacz, dyrektor teatrów

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Bolesław Gorczyński (ur. 26 lutego 1880 w Bramkach, zm. 6 września 1944 w Warszawie) – dramatopisarz, publicysta, tłumacz, dyrektor teatrów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodszy brat profesora Władysława Gorczyskiego. Studiował prawo na rosyjskim Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim i teatrologię w Monachium. Był twórcą eksperymentalnej „Wolnej Sceny” przy Teatrze Małym (1910), założycielem i dyrektorem Teatru Bogusławskiego (1921–1923), ponadto pełnił funkcję dyrektora lub kierownika literackiego kilku teatrów w Warszawie i Łodzi. Zginął w czasie powstania warszawskiego, symboliczne epitafium znajduje się na grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 284a-1-8)[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Jego własna twórczość przypadała głównie na epokę Młodej Polski. Napisał osiemnaście sztuk, głównie komedii, w których poruszał tematy charakterystyczne dla epoki, jak kołtuneria drobnomieszczaństwa, zakłamanie moralne i kabotyństwo sfer artystycznych. W jego twórczości widoczne były wpływy dramaturgii skandynawskiej i niemieckiej autorów, takich jak August Strindberg, Frank Wedekind i Hermann Sudermann.

Wybrane sztuki:

  • Parodie miłości (1900)
  • Sublokator (1901)
  • W noc lipcową (1901)
  • Bagienko (1904)
  • Policzek (1905)[2]
  • Kawiarnia (1910)
  • Rzeczywistość (1918)

Napisał powieści Socha, bez roli (1906), Hanus (1911), Na tropie trucizny (1912) i kilka opowiadań. Publikował felietony i recenzje w „Gazecie Warszawskiej”, „Kurierze Warszawskim”, „Krytyce”, „Świecie”. Tłumaczył m.in. sztuki O. Wilde’a, M. Maeterlincka, L. Pirandella, F. Molnara, M. Acharda.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Stare Powązki: GORCZYŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-01-29].
  2. Bolesław Gorczyński, Policzek : fragment dramatyczny w jednej odsłonie [online], polona.pl [dostęp 2019-10-15].
  3. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX – 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 250–251, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.
  • Gorczyński Bolesław. Eduteka.pl. [dostęp 2014-05-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]