Bolesław Michoń (prokurator)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Michoń
Data urodzenia

26 maja 1934

Data śmierci

30 lipca 2002

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Zawód, zajęcie

prokurator

Narodowość

polska

Małżeństwo

Zofia

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”

Bolesław Michoń (ur. 26 maja 1934, zm. 30 lipca 2002) – polski prawnik, prokurator, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 26 maja 1934. W 1952 zdał maturę w I Państwowej Szkole Męskiej Stopnia Podstawowego i Licealnego w Sanoku[1][2]. Ukończył studia prawnicze. W okresie PRL pełnił stanowisko prokuratora rejonowego w Sanoku[3][4][5] przy tamtejszym Sądzie Rejonowym. Był jednym z prokuratorów oskarżających w sprawie karnej przed Sądem Wojewódzkim w Krośnie przeciwko Jerzemu Kuzianowi, skazanego w grudniu 1981 za zorganizowanie strajku w dniach 13 i 14 grudnia 1981 w Sanockich Zakładach Przemysłu Gumowego "Stomil" w Sanoku po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce[6].

Został członkiem Komisji Ochrony Porządku i Bezpieczeństwa Publicznego przy Miejskiej Radzie Narodowej w Sanoku w 1965, 1969, 1972, 1973[7]. Został wybrany radnym MRN w Sanoku w 1978 (zasiadł w Komisji Ochrony Porządku i Bezpieczeństwa Publicznego)[8]. Był działaczem Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Sanoku[9].

W latach 70. pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Rodzicielskiego w II Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku[10]. Został wiceprzewodniczącym Komitetu Zjazdu wychowanków Gimnazjum i I Liceum w Sanoku w 100-lecie szkoły 1880–1980[11][12][13] oraz był w komitecie redakcyjnym wydanej z tej okazji publikacji pt. Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku)[14].

Działał na rzecz Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Podczas jego pracy zawodowej wychowankowie Państwowego Domu Dziecka w Sanoku otrzymywali za pośrednictwem TPD książeczki mieszkaniowe, które zakładano z funduszów uzyskanych z orzeczeń prokuratorskich[15]. W styczniu 1988 został wybrany zastępcą przewodniczącego (Roman Daszyk) Zarządu Miejskiego TPD w Sanoku[16]. Współtworzył sanocki oddział Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej[17][18]. 19 września 1987 został członkiem Komitetu Społecznego ORMO w Sanoku[19].

Nagrobek Bolesława i Zofii Michoniów

Zmarł 30 lipca 2002. Jego żoną była Zofia (1933-2004). Oboje zostali pochowani na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2016-01-07].
  2. ↑ Zbigniew Dańczyszyn: Narodziny Komitetu. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 10.
  3. ↑ Wiesław Koszela. Posiedzenie WKO w Sanoku. Stan bezpieczeństwa i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 13 (304) z 1-10 maja 1984. 
  4. ↑ Mówi prokurator. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 31 (466) z 1-10 listopada 1988. 
  5. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 237, 298, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  6. ↑ Sprawa II K 30/81Ds. 1086/81. 13grudnia81.pl. [dostęp 2016-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  7. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 202, 216, 229, 239, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  8. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 255, 256, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  9. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 258, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  10. ↑ Bogumiła Koszela. Sztandar i imię Marii Curie-Skłodowskiej dla II Liceum Ogólnokształcącego. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 6 (76), s. 5, 15-31 marca 1977. 
  11. ↑ Komitet Zjazdu wychowanków Gimnazjum i I Liceum w Sanoku w 100-lecie szkoły 1880–1980. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 8.
  12. ↑ Zbigniew Dańczyszyn: Narodziny Komitetu. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 9-12.
  13. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 260, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  14. ↑ Komitet Zjazdu wychowanków Gimnazjum i I Liceum w Sanoku w 100-lecie szkoły 1880–1980. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 2.
  15. ↑ Bogumiła Koszela. W trosce o wychowanie w rodzinie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 36 (363) z 20-31 grudnia 1985. 
  16. ↑ Bogumiła Koszela. TPD – w działaniu dla dobra dzieci. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 4 (439) z 1-10 lutego 1988. 
  17. ↑ K. Mogilany. Z historii Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej. 40 lat w służbie człowieka. Mikołaj Szwan. „Tygodnik Sanocki”. Nr 29 (349), s. 8, 17 lipca 1998. 
  18. ↑ Z potrzeby serca. „Tygodnik Sanocki”, s. 5, Nr 48 (890) z 28 listopada 2008. 
  19. ↑ Wiesław Koszela. 42 lata na straży ładu i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 28 (427) z 1-10 października 1987. 
  20. ↑ W zakładach i instytucjach Podkarpacia. „Nowiny”, s. 2, Nr 168 z 21-22 lipca 1987. 
  21. ↑ Zaszczytne wyróżnienia dla sanoczan. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 22 (421) z 1-10 sierpnia 1987. 
  22. ↑ Marian Struś. Dzień Edukacji Narodowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 30 (357) z 20-31 października 1985. 
  23. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 261, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  24. ↑ W uznaniu żołnierskiego trudu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 31 (466) z 1-10 listopada 1988. 
  25. ↑ Bogumiła Koszela. Towarzystwo Przyjaciół Dzieci. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 35 (200), s. 5, 10-20 grudnia 1980. 
  26. ↑ Bogumiła Koszela. Książeczki mieszkaniowe dzieciom w dniu Ich święta. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 18 (218) z 20-30 czerwca 1981. 
  27. ↑ Bogumiła Koszela. Dorobek Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 36 (327) z 20-31 grudnia 1984. 
  28. ↑ W 32 rocznicę powstania ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 8 (101) z 10-20 marca 1978. 
  29. ↑ Z okazji Święta Pracy „Zasłużeni dla Sanoka”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 13 (106) z 1-10 maja 1978. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bolesław_Michoń_(prokurator)&oldid=71964872”