Bolesław Paweł Sikorski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Sikorski
pułkownik uzbrojenia pułkownik uzbrojenia
Data urodzenia

15 stycznia 1884

Data śmierci

?

Przebieg służby
Lata służby

do 1934

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Zbrojownia nr 2
Departament Uzbrojenia Mnisterstwa Spraw Wojskowych
Wojskowy Zakład Zaopatrzenia Uzbrojenia
Oficerski Trybunał Orzekający

Stanowiska

kierownik zakładu
członek trybunału
zastępca przewodniczącego trybunału

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości z Mieczami Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Order Lwa Białego III Klasy (Czechosłowacja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Bolesław Paweł Sikorski[a] (ur. 15 stycznia 1884, zm. ?) – pułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bolesław Paweł Sikorski urodził się 15 stycznia 1884 roku[1]. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. 1 czerwca 1921 roku, w stopniu majora artylerii, pełnił służbę w Oddziale II Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 20 pułk artylerii polowej[2]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 43. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był w dalszym ciągu 20 pułk artylerii polowej[3]. Później został przeniesiony z korpusu oficerów artylerii do korpusu oficerów uzbrojenia. W latach 1923–1924 pełnił służbę w Zbrojowni nr 2 w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Uzbrojenia Nr I w Warszawie[4][5]. 13 listopada 1923 roku został przydzielony do Zbrojowni nr 4 w Krakowie na etat personelu dla potrzeb przemysłu wojennego z równoczesnym odkomenderowaniem do Inspekcji Odbiorczej przy Zbrojowni nr 2[6]. 1 grudnia 1924 roku został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia[7]. W 1928 roku pełnił służbę w Departamencie Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[8]. 29 stycznia 1929 roku został przeniesiony służbowo na stanowisko kierownika Wojskowego Zakładu Zaopatrzenia Uzbrojenia[9]. W 1932 roku był członkiem Oficerskiego Trybunału Orzekającego[10]. 11 kwietnia 1933 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy przewodniczącego Oficerskiego Trybunału Orzekającego[11]. Z dniem 30 czerwca 1934 roku został przeniesiony w stan spoczynku[12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W ewidencji wojskowej figurował jako Bolesław Sikorski II.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-11-28].
  2. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 305, 868.
  3. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 187.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1345, 1363, 1351.
  5. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1227, 1233, 1244.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 74 z 26 listopada 1923 roku, s. 689.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 731.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 439, 501.
  9. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 27.
  10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 295, 432.
  11. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 80.
  12. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 145.
  13. Dziennik Personalny MSWojsk Nr 8/1932, s. 331
  14. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 29.
  15. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych” Nr 8 z 4 lipca 1932, s. 336

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]