Bonawentura Schweizer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bonawentura Schweizer
Josef Schweizer
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1893
Ebnet, Niemcy

Data i miejsce śmierci

2 czerwca 1968
Merano, Włochy

Generał Zgromadzenia Salwatorianów
Okres sprawowania

1953–1965

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Salwatorianie

Śluby zakonne

25 grudnia 1912

Prezbiterat

29 czerwca 1921

Bonawentura Schweizer, właśc. Josef Schweizer (ur. 5 lipca 1893 Ebnet, Niemcy, zm. 2 czerwca 1968, Merano, Włochy) – niemiecki ksiądz katolicki, przełożony generalny salwatorianów.

Po wstąpieniu do Zgromadzenia Salwatorianów otrzymał imię Bonawentura, święcenia kapłańskie przyjął w Pasawie 29 czerwca 1921. Następnie pracował jako nauczyciel w Klausheide do 1927 i w Steinfeld, w 1931 został magistrem nowicjatu w Heinzendorf (obecnie Bagno). W 1939 wybrano go prowincjałem Północno Niemieckiej Prowincji Salwatorianów, a w latach 1947-1953 piastował to samo stanowisko w Prowincji Szwajcarskiej. Podczas ósmej kapituły generalnej zgromadzenia (1-18 maja 1953 w Rzymie) został wybrany przełożonym generalnym, ponownie został wybrany na kolejnej kapitule (1-20 maja 1959, Rzym). W tym okresie zgromadzenie założyło wiele nowych fundacji między innymi w Tanzanii, Zairze i na Tajwanie. Na początku lat sześćdziesiątych powołano go jako członka Soboru Watykańskiego II. Zmarł w Merano we Włoszech 2 czerwca 1968,[1] został pochowany w Merano-Untermais.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Salvatorians in History and Today. Bangalore: Society of the Divine Saviour, 2008, s. 163. (ang.).
  2. http://www.freiburg-schwarzwald.de/littenweiler/ebnet/ebnet45-74.htm Nekrolog salwatoriańskiego Generalatu, cytowany w „Ebnet im Dreisamtal” Adolfa Schmida, 1999, dostępne 3 marca 2020 r