Brama Mistra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brama Mistra
ang. Mistra Gate
malt. Bieb tal-Mistra
Ilustracja
Brama Mistra
Państwo

 Malta

Miejscowość

St. Paul’s Bay

Typ budynku

Brama

Styl architektoniczny

barokowy

Ukończenie budowy

1760

Ważniejsze przebudowy

1937 oraz 1995-98

Pierwszy właściciel

Monte della Redenzione degli Schiavi

Obecny właściciel

Rząd Malty

Położenie na mapie Malty
Mapa konturowa Malty, w centrum znajduje się punkt z opisem „Brama Mistra”
Położenie na mapie Morza Śródziemnego
Mapa konturowa Morza Śródziemnego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Brama Mistra”
Ziemia35°57′11,4″N 14°22′58,3″E/35,953167 14,382861

Brama Mistra (ang. Mistra Gate, malt. Bieb tal-Mistra) – zdobiona brama w granicach St. Paul’s Bay na Malcie. Zbudowana w roku 1760 jako wejście na dużą posiadłość należącą do Monte della Redenzione degli Schiavi. Brama była znacząco odnawiana w roku 1937, a później w latach 1995–98.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Brama Mistra została zbudowana w roku 1760 jako główne wejście na dużą posiadłość, która należała do Monte della Redenzione degli Schiavi, instytucji ustanowionej przez Wielkiego Mistrza Zakonu Szpitalników Alofa de Wignacourt w roku 1607 do wykupywania chrześcijańskich niewolników z terytoriów muzułmańskich. Posiadłość została przekazana Monte di Redenzione testamentem szlachcianki Cateriny Vitale w roku 1619, i zawierała też teren, na którym później zbudowany został Selmun Palace[1][2].

Brama i dom gospodarstwa rolnego

Mistra Gate zbudowana jest w stylu barokowym, udekorowana jest tarczami herbowymi Wielkiego Mistrza Manuela Pinto, Monte di Redenzione, Balì Claudiusa de Montagne de Lafeuliere oraz Balì Carla Marii Olgiatiego[3][2]. W pobliżu bramy znajduje się budynek gospodarstwa rolnego, będącego również częścią posiadłości. Dodatkowo, w pobliżu można znaleźć znacznik pokazujący granicę posiadłości, należącej do Monte di Redenzione[4].

Posiadłość przeszła na własność rządu w roku 1798 podczas francuskiej okupacji Malty, kiedy finanse i posiadłości Monte di Redenzione przekazane zostały na rzecz państwa[3].

Renowacje[edytuj | edytuj kod]

Budynek gospodarstwa rolnego w pobliżu bramy

W roku 1937 brama została odnowiona przez Departament Robót Publicznych (Public Works Department) oraz Departament Muzeów (Museums Department). Podczas tej odnowy brama została całkowicie odbudowana, oraz zamontowane zostały nowe drewniane drzwi[5].

Na przestrzeni XX wieku stan bramy uległ znacznemu pogorszeniu. W latach 1995 i 1996 studenci Wydziału Architektury i Budownictwa Cywilnego na Uniwersytecie Maltańskim dokonali przeglądu i oceny stanu bramy. Kiedy jej fasada odchyliła się na zewnątrz, zdecydowano rozebrać i odbudować bramę. Drzwi zostały raz jeszcze wymienione, oraz zainstalowane zostały nowe drewniane belki nośne[5]. Odnowa ta została przeprowadzona przez NGO Din l-Art Ħelwa i była sponsorowana przez "Corinthia Group of Companies". Zakończona została w roku 1998[3].

Dziś brama jest zaliczona przez Malta Environment and Planning Authority do zabytków narodowych klasy 1. Pobliski farmhouse oraz graniczny znacznik posiadłości zaliczone zostały do zabytków klasy 2[4].

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Our Heritage Saved...Mistra Gate. [w:] The Malta Independent [on-line]. 2008-04-02. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (ang.).
  2. a b Stanley Cauchi, L-Istemma Alardika tal-Granmastru Pinto ma' Bini Importanti f'Malta, [w:] Ghaqda Armar San Bastjan AD 1984: Kummissjoni Zghazagh Bastjanizi AD 1991, t. 3, 2007, s. 66 [zarchiwizowane z adresu 2017-02-25] (malt.).
  3. a b c Mistra Gate, St Paul’s Bay. Din l-Art Ħelwa, 2011-10-06. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-14)]. (ang.).
  4. a b No. 763 – Development Planning Act, 1992 – Scheduling of Property. [w:] Malta Government Gazette [on-line]. 1998-10-16. s. 7859. [dostęp 2017-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-20)]. (ang.).
  5. a b Stanley Farrugia Randon: Heritage Saved – Din l-Art Ħelwa – 1965–2015. Luqa: Miller Distributors Ltd., 2015, s. 228–229. ISBN 978-99957-52-13-2. (ang.).