Britny Fox

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Britny Fox
ilustracja
Rok założenia

1985

Pochodzenie

Filadelfia

Gatunek

Hard Rock, Hair Metal

Aktywność

1985–1992, 2000–2008, 2015-2016

Wydawnictwo

Columbia, CBS Records, East West, Spitfire

Powiązania

Cinderella, Jillson, Waysted, Tangier, Blackeyed Susan

Skład
Billy Child, Johnny Dee, Tommy Paris, Chris Sanders
Byli członkowie
Michael Kelly Smith,

Dean Davidson, Tony Destra

Strona internetowa

Britny Fox – amerykański zespół grający hair metal i hard rock. Powstał w 1985 roku w Filadelfii.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Britny Fox powstała w Filadelfii z inicjatywy gitarzysty i wokalisty Deana „Dizzy” Davidsona. Wspólnie z byłymi członkami zespołu Cinderella: Michaelem „Kellym” Smerickiem, Tonym Destra i bassista Billym Childsem uformowali pierwszy skład zespołu[1].

Dzięki znajomości z zespołem Cinderella Britny Fox zawarła kontrakt z wytwórnią płytową. Przyszłość układała się bardzo dobrze, jednak w 1987 roku perkusista zespołu Tony Destra zginął w wypadku samochodowym. Jego miejsce zajął Johnny Dee z zespołu Waysted[1].

W 1986 roku zespół zrealizował demo „In America”, a w 1988 roku ukazał się album „Britny Fox”, który został bardzo dobrze przyjęty na amerykańskim rynku muzycznym (sprzedał się w ponad pół milionowym nakładzie). Wkrótce trasa, na której supportowali zespoły Warrant i Poison wysprzedała wszystkie możliwe bilety. W 1989 roku ukazał się następny album zespołu noszący tytuł „Boys In Heat”. W końcówce 1989 roku Davidson opuścił zespół, tworząc folk rockową formację Blackeyed Susan. Jego miejsce zajął Tommy Paris z zespołu Jillson i zaśpiewał na trzecim albumie „Bite Down Hard'”. Album promowało wiele osobowości z amerykańskiej sceny rockowej min. Zakk Wylde, czy Rikki Rockett[2]. Jednak w roku 1991 popularność Glam Metalu malała na rzecz Grunge, czy Alternatywnego Rocka w związku z czym mimo dobrych recenzji album nie sprzedał się, a zespół w 1992 zakończył działalność.

Zespół został reaktywowany w 2000 roku w składzie z albumu „Bite Down Hard”. W 2003 roku wydali czwarty studyjny album „Springhead Motorshark” i pierwsze DVD „Long Way To Live!”. W 2006 roku w zespole doszło do rozłamu. Britny Fox opuścili Michael i Johnny. Billy i Tommy rozpoczęli trasy po Ameryce i Europie. W 2008 Tommy Paris odszedł z zespołu. Child zaprosił do współpracy wokalistę Jamiego Fletchera. Niedługo potem zespół się rozpadł.

W 2010 roku Dean Davidson podjął próbę reaktywacji Britny Fox, jednak nie spotkał się z aprobatą pozostałych członków zespołu. Johnny Dee zaangażowany był we współpracę z niemiecką wokalistką Doro, a Michael całkowicie zrezygnował z kariery muzycznej.

Rok 2015 przyniósł kolejną reaktywację z nowym gitarzystą Chrisem Sandersem[3]. W 2017 Billy Childs udzielił wywiadu, w którym wyjawił, że w związku z problemami finansowymi zespół nie planuje wydania nowej płyty, jak i kolejnej trasy koncertowej[4]. W wywiadzie przeprowadzonym przez Parisa dla „The Classic Metal Show”, potwierdził on informacje na temat ponownego wstrzymania działalności i wątpliwości jego roli w zespole. Michael, Billy i Johnny prowadzili rozmowy na temat reaktywacji z Deanem „Dizzym” Davidsonem, ale nie przyniosły one rezultatów.[5]

Nazwa Britny Fox odnosi się do walijskiej przodkini Deana Davidsona.

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Ostatni skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

  • Billy Child – bass, wokal wspierający (od 1985-1992, 2000-2006, 2010, 2015-2016)
  • Johnny Dee – perkusja, wokal wspierający (1987-1992, 2000–2006, 2010, 2015-2016)
  • Tommy Paris – gitara, wokal (1990-1992, 2000-2007, 2015-2016)
  • Chris Sanders – gitara, wokal wspierający (2015-2016)

Byli członkowie[edytuj | edytuj kod]

  • Dean Davidson – gitara, wokal (1985–1989, 2010)
  • Michael Kelly Smerick – gitara, wokal wspierający (1985–2006, 2010)
  • Tony Destra – perkusja (1985–1987)

Członkowie koncertowi[edytuj | edytuj kod]

  • Adam West – perkusja (1987)
  • Tommy Krash – gitara, wokal wspierający (2006, 2007)
  • Greg D’Angelo – perkusja (2006, 2007)
  • Henry Now – perkusja (2007, 2008)

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Rok Album RIAA Pozycja na liście
US
1988 Britny Fox
  • Data: 6 czerwca 1988
  • Wydawca: American Beat
  • Producent: John Jansen
Złoto 39
1989 Boys In Heat
  • Data: 17 grudnia 1989
  • Wydawca: Columbia Records
  • Producent: Neil Kernon
79
1991 Bite Down Hard
  • Data: 27 marca 1991
  • Wydawca: East West Records
2001 Best Of Britny Fox
  • Data: 28 sierpnia 2001
  • Wydawca: Portrait Records
2003 Springhead Motorshark
  • Data: 29 lipca 2003
  • Wydawca: The Store For Music Ltd
  • Producent: Michael Smerick

Albumy DVD[edytuj | edytuj kod]

Rok Album RIAA Pozycja na liście
US
2000 Long Way to Live!
  • Data: 17 października 2000
  • Wydawca: IndieBlu Music

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Singiel Pozycja na liście
US

Hot

100

US Main Rock
1988 Long Way To Love 43 71
1989 Girlschool

Save The Weak

Standing in the Shadows

81

1990 Dream On 34
1991 Louder

Over and Out

2003 Is It Real?
2007 Girlschool

Long Way To Love

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Sleaze Roxx: Britny Fox [online], 1 maja 2011 [dostęp 2018-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2011-05-01].
  2. Sleaze Roxx: Tommy Paris Interview [online], 24 stycznia 2010 [dostęp 2018-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-24].
  3. BRITNY FOX Has Reunited And Is Back In Studio, „BLABBERMOUTH.NET”, 25 kwietnia 2015 [dostęp 2018-05-02] (ang.).
  4. Britny Fox have no plans to tour this year and not working on new album – Sleaze Roxx [online], sleazeroxx.com [dostęp 2018-05-02] (ang.).
  5. Interview With Former Britny Fox Vocalist Tommy Paris, „Spreaker” [dostęp 2018-06-27] (ang.).