Brokatela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włoska jedwabna brokatela, XVI wiek

Brokatela, brukatela (fr. brocatelle, wł. brocatello) – gruba, półjedwabna, wzorzysta tkanina dekoracyjna, wielowątkowa i dwuosnowowa.

Tło brokatelli tkano zazwyczaj splotem rządkowym, a wzór atłasowym. Wzór posiadał charakterystyczny lekki relief, który otrzymywano przez zastosowanie grubego lnianego wątku podstawowego oraz przez odpowiednie naciągnięcie osnów i wątków.

Wyrabiana była w XVI i XVII wieku głównie we Włoszech, szczególnie słynne były brokatele weneckie. W Polsce tkaninę sprowadzano od XVI wieku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-12365-9.