Bronisław Gawrecki
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1921 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 kwietnia 1945 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1944–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu w 37 pp |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Bronisław Gawrecki (ur. 21 lutego 1921 w Brzozdowcach, zm. 24 kwietnia 1945 w rejonie Neudorf) – oficer, uczestnik II wojny światowej w szeregach ludowego Wojska Polskiego. Kawaler orderu Virtuti Militari.
Syn Michała Gawreckiego i Rozalii z Kaweckich. Po ukończeniu szkoły powszechnej, edukację kontynuował w szkle budowlanej w Strzemieńcu. Brak informacji o jego losach w czasie okupacji niemieckiej. Po dotarciu na ziemie polskie oddziałów ludowego Wojska Polskiego, ochotniczo wstąpił w jego szeregi i skierowany został do 9 pułku zapasowego w Lublinie[1].
Po ukończeniu kursu w 2 Szkole Oficerów Piechoty, jako oficer w stopniu podporucznika został skierowany do 37 pułku piechoty. W czasie walk w armią niemiecką rejonie Hähnichen i Neudorf został ranny. Pomimo leczenia zapewnionego mu przez 11 samodzielny batalion sanitarny, zmarł w wyniku odniesionych ran[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Virtuti Militari V klasy (pośmiertnie)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 106.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 106-110.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 110.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.