Bronisław Jakesch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Jan Wacław Jakesch
tytularny generał dywizji tytularny generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

29 listopada 1866
Lacko

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1935
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

do 1926

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Wojskowy Instytut Sanitarny

Stanowiska

szef instytutu

Odznaczenia
Krzyż Zasługi (II RP) Kawaler Orderu Franciszka Józefa z dekoracją wojenną (Austro-Węgry)
Grób gen. Bronisława Jakescha na cmentarzu Rakowickim

Bronisław Jan Wacław Jakesch[1] (ur. 29 listopada 1866 w Lacku, zm. 5 sierpnia 1935 w Krakowie) – tytularny generał dywizji Wojska Polskiego, doktor medycyny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 29 listopada 1866 we wsi Lacko, w powiecie dobromilskim, w rodzinie Ignacego i Klotyldy ze Stachów[2][3][4]. Po uzyskaniu matury w 1886 studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego jako stypendysta Ministerstwa Wojny w Wiedniu. W 1890 odbył jednoroczną służbę wojskową w 57 Galicyjskim Pułku Piechoty w Tarnowie. W latach 1894–1918 jako lekarz pełnił zawodową służbę wojskową w c. i k. Armii. 1 maja 1904 został przeniesiony do 12 Morawsko-śląskiego Pułku Dragonów w Krakowie na stanowisko naczelnego lekarza pułku[5]. 1 maja 1912 został przydzielony do c. i k. Komendy 1 Korpusu w Krakowie na stanowisko zastępcy szefa sanitarnego[5]. Od 1 sierpnia 1914 do 30 października 1918 pełnił służbę w c. i k. Komendzie Wojskowej w Krakowie na stanowisku zastępcy szefa sanitarnego[5].

Od 31 października 1918 zajmował stanowisko zastępcy szefa sanitarnego Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków[5][3]. Z dniem 8 stycznia został przydzielony służbowo do Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[6]. 30 stycznia 1919 przyjęty został do Wojska Polskiego, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 maja 1917[7]. 8 maja 1919 został zatwierdzony z dniem 19 stycznia 1919 na stanowisku pomocnika szefa Dep. San. MSWojsk.[8] 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[9]. 1 września 1921 został wyznaczony na stanowisko inspektora zakładów sanitarnych. 15 grudnia tego roku przydzielony do Wojskowego Instytutu Sanitarnego w Warszawie na etatowe stanowisko inspektora zakładów sanitarnych. W marcu 1922 Naczelnik Państwa zatrzymał do w służbie zawodowej pomimo przekroczenia ustawowej granicy wieku 50 lat dla pułkowników i zezwolił na umieszczenie go na liście oficerów zawodowych[10]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, lekarzy[11]. 7 lutego 1924 został przeniesiony ewidencyjnie z 5 batalionu sanitarnego w Krakowie do 1 batalionu sanitarnego w Warszawie z równoczesnym przydziałem na stanowisko szefa Wojskowego Instytutu Sanitarnego[12]. 31 marca 1924 prezydent RP nadał mu stopień generała brygady ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1923 i 1. lokatą[13]. 1 października 1925 został komendantem Oficerskiej Szkoły Sanitarnej. 23 października 1925 został przydzielony do dyspozycji ministra spraw wojskowych[14]. 11 stycznia 1926 prezydent RP nadał mu z dniem 28 lutego 1926 stopień generała dywizji, wyłącznie z prawem do tytułu, a minister spraw wojskowych przeniósł go w stan spoczynku z dniem 28 lutego 1926[15]. Zmarł 5 sierpnia 1935 w Krakowie. Pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu Rakowickim (kwatera N). Nie był żonaty.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • podporucznik (Assistenzarzt) 1894
  • porucznik (Oberarzt) 1896
  • kapitan (Regimentsarzt) 1899
  • major (Stabsarzt) 1912
  • starszy lekarz sztabowy 2 klasy (niem. Oberstabsartzt 2 Klasse) 1 maja 1917[16]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W WP pełnił służbę również oficer 20 Pułku Piechoty - Kamil Jakesch, w 1924, w stopniu podpułkownika, przydzielonego do Sztabu Generalnego (starszeństwo z 1 czerwca 1919) na stanowisku komendanta PKU Kraków-Powiat.
  2. Kolekcja ↓, s. 20.
  3. a b Stawecki 1994 ↓, s. 146.
  4. Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 40 autorzy podali, że urodził się 29 grudnia.
  5. a b c d Kolekcja ↓, s. 21.
  6. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 14 z 8 lutego 1919, poz. 505.
  7. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 6 lutego 1919, poz. 457.
  8. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 56 z 22 maja 1919, poz. 1758.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 16 czerwca 1920, s. 459.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 kwietnia 1922, s. 260.
  11. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 309.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 7 lutego 1924, s. 48.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924, s. 165.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 110 z 23 października 1925, s. 590.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 16 stycznia 1926, s. 18, 20.
  16. a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1683.
  17. Monitor Polski nr 102, poz. 438. 1925-05-02. [dostęp 2022-11-22].
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 14 maja 1925, s. 253.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]