Browar Kętrzyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Browar Kętrzyn
Ilustracja
Budynki browaru
Państwo

 Polska

Siedziba

Kętrzyn

Data założenia

1887

Data zamknięcia

2000

Dane adresowe
ul. Asnyka 1
Kętrzyn
Położenie na mapie Kętrzyna
Mapa konturowa Kętrzyna, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Browar Kętrzyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Browar Kętrzyn”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Browar Kętrzyn”
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu kętrzyńskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Browar Kętrzyn”
Ziemia54°04′37,978″N 21°22′44,796″E/54,077216 21,379110

Browar kętrzyński (ostatnia nazwa: Browar Kętrzyn) – browar regionalny założony w 1887 w miejscowości Rastenburg (obecnie Kętrzyn, ul. Asnyka 1), zamknięty w 2000.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Piwowarskie tradycje[edytuj | edytuj kod]

Za Licharewą: "Z innych zawodów związanych z wytwarzaniem żywności wymienić należy piwowarów. Piwo bowiem w wiekach średnich traktowane był o jako napój odżywczy i zaliczane do posiłków codziennych. Co trzeci prawie dom w Rastemborku posiadał prawo warzenia piwa. W roku 1750 miasto liczyło aż 105 „uprzywilejowanych” domów, gdzie wolno było przyrządzać piwo. Tradycje cechu piwowarów sięgają roku 1357. Ścisłe przepisy określały komu, kiedy i w jakich ilościach wolno było warzyć piwo. I tak posiadacze 160 półkorców słodu warzyli co trzy tygodnie, posiadacze 80 półkorców co sześć tygodni licząc od dnia św. Michała (29 IX) do dnia św. Filipa i św. Jakuba (1. VI). Niezależnie od tego istniał browar miejski."

Spór piwowarów[edytuj | edytuj kod]

Za Licharewą: "W roku 1633 dziesięciu piwowarów uzyskało od Kurfürsta osobny przywilej na zorganizowanie odrębnego cechu. Ten niesłychany fakt wywołał ogromne poruszenie opinii publicznej. Po stronie starego cechu stanęli nie tylko mieszczanie, lecz także i duchowni. Doszło do gwałtownych starć i bójek, zaś spór rozszerzył się na całą okolicę. Do sprzeciwu piwowarów rastemborskich przyłączyli się mieszczanie i cechy Sępopola, Welawy oraz Insterburga. Kurfürst zażądał przeprowadzenia sądu w tej sprawie [1636). Pokrzywdzeni tymczasem zwrócili się do króla Władysława IV, który wydał w Warszawie list ochronny dla starego cechu. Nabywcy elektorskiego przywileju nie zrezygnowali jednak z uzyskanych uprawnień i na zlecenie króla sprawa miała być poddana ostatecznej decyzji Sądu Najwyższego Prus. Proces sądowy nie odbył się jednak, gdyż w marcu r. 1638 strony zawarły ugodę."

Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]

Po II wojnie światowej produkcję piwa w browarze uruchomiono już w 1945. Browar funkcjonował do końca XX w.

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Stan obecny[edytuj | edytuj kod]

Po zamkniętym browarze pozostały urządzenia oraz zabytkowe budynki w obrębie ulic: Asnyka, Pocztowej i Traugutta, które wystawiono na sprzedaż. Nabywca nieruchomości planował rewitalizację zabudowań oraz utworzenie centrum handlowego i minibrowaru. Deklarowana inwestycja nie została jednak zrealizowana, a budynki browaru z początkiem 2012 roku zostały rozebrane[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Co po browarze?. [w:] Studio Reportażu Filmowego [on-line]. 2012-03-07. [dostęp 2012-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-25)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zofia Licharewa, Kętrzyn z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn, 1962
  • Kętrzyn, Z dziejów miasta i okolic, Pojezierze, Olsztyn, 1978

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]