Bruce Wilson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bruce Wilson
Pełne imię i nazwisko

Bruce Alec Wilson

Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1951
Vancouver

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974–1977 Vancouver Whitecaps 92 (4)
1978–1979 Chicago Sting 60 (0)
1980 New York Cosmos 18 (0)
1981–1984 Toronto Blizzard 106 (3)
W sumie: 276 (7)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1974–1986  Kanada 51 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Bruce Alec Wilson (ur. 20 czerwca 1951 w Vancouver) – kanadyjski piłkarz występujący na pozycji obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Bruce Wilson rozpoczął w Vancouver Whitecaps. W latach 1978–1979 w Chicago Sting. W 1980 występował w New York Cosmos. Z New York Cosmos zdobył mistrzostwo NASL w 1980. Ostatnie lata kariery spędził w Toronto Blizzard. W NASL w latach 1974–1984 Wilson rozegrał 299 meczów co daje mu drugie miejsce w historii.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Kanady Bruce Wilson zadebiutował 12 kwietnia 1974 roku w zremisowanym 0-0 towarzyskim meczu z Bermudami w Hamilton. W 1976 i 1977 uczestniczył w przegranych eliminacjach Mistrzostwa Świata 1978. W 1981 uczestniczył w przegranych eliminacjach Mistrzostwa Świata 1982. W 1984 uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich. Na turnieju w Los Angeles wystąpił we wszystkich czterech meczach Jugosławią, Irakiem, Kamerunem i w ćwierćfinale z Brazylią.

W 1985 uczestniczył w zakończonych pierwszym, historycznym awansem eliminacjach Mistrzostwa Świata 1986. Rok później został powołany przez selekcjonera Tony’ego Waitersa do kadry na Mistrzostwa Świata. Tam był podstawowym zawodnikiem i wystąpił we wszystkich trzech meczach z Francją, Węgrami i ZSRR. Mecz z ZSRR był ostatnim Wilsona w reprezentacji. W latach 1974–1986 rozegrał w kadrze narodowej 51 meczów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]