Brytoniusz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Brytoniusz
Britonius
biskup
Data śmierci	386
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	5 maja

Brytoniusz, (łac.) Britonius (ur. ?, zm. 386) – święty katolicki, biskup.

W latach 374–386 był biskupem Trewiru^[1]. Brał udział w synodzie w Valence (374) i Rzymie (382). Występował przeciwko pryscylianizmowi, ale wspólnie ze św. Ambrożym i św. Marcinem stanął w obronie życia Pryscyliana, bronił też bp. Itacjusza przed cesarską jurysdykcją.

Jego wspomnienie obchodzone jest 5 maja.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Die Bischöfe von Trier. [dostęp 2009-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 stycznia 2014)]. (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 520. ISBN 83-7097-271-3.
Święci na każdy dzień. T. III: Maj. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 22. ISBN 978-83-7558-295-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

San Brittone di Treviri (wł.)

Biskupi i arcybiskupi Trewiru

Biskupi	Euchariusz (po 250) Waleriusz (po 250) Maternus (po 300) Agritius (314–329) Maksymin (329–346) Paulinus (347–358) Bonosus (358–373) Brytoniusz (374–386) Feliks (386–399) Mauritiusz (399–407) Leoncjusz (414–445) Sewer (449) Cyrillus (450–458) Jamlichus (do 475) Emerus (przed 500) Marus (przed 500) Woluzjan (przed 500) Milet (przed 500) Modest (przed 500) Maksimiam (502) Fibicius (511–525) Abrunculus (525–526) Nicecjusz (526–566) Magneryk (566–586) Gunderyk (600) Sabaudus (614) Moduald (622–647) Numerianusz (650–697) Basinusz (705) Lutwin (705–715) Milo (715–753) Wiomad (757–791)
Arcybiskupi	Richbod (791–804) Wizzo (805–809) Amalariusz (809–814) Hetti (814–847) Theutgaud (847–868) Bertolf (869–883) Radbod (883–915) Ruotger (915–931) Ruodbert (931–956) Heinrich I (956–964) Teodoryk I (965–977) Egbert (977–993) Ludolf (994–1008) Megingaud (1008–1015) Poppo von Babenberg (1016–1047) Eberhard (1047–1066) Kuno I von Pfullingen (1066–1066) Udo von Nellenburg (1066–1078) Egilbert von Ortenburg (1079–1101) Bruno von Bretten (1102–1124) Gottfried von Falmagne (1124–1127) Meginher von Falmagne (1127–1130) Albero von Montreuil (1131–1152) Hillin von Falmagne (1152–1169) Arnold I von Valcourt (1169–1189)
Elektorzy Rzeszy i Arcybiskupi	Johann I (1169–1212) Teodoryk z Wied (1212–1242) Arnold II von Isenburg (1242–1259) Henryk II von Finstingen (1260–1286) Boemund I von Warnesberg (1286–1299) Dieter z Nassau (1300–1307) Baldwin Luksemburski (1307–1354) Boemund II z Saarbrücken (1354–1362) Kuno II z Falkensteinu (1362–1388) Werner z Falkensteinu (1388–1418) Otto von Ziegenhain (1418–1430) Rhaban z Helmstätt (1430–1439) Jakub I von Sierck (1439–1456) Jan II z Badenii (1456–1503) Jakub II z Badenii (1503–1511) Richard z Greiffenklau do Vollrads (1511–1531) Jan III von Metzenhausen (1531–1540) Jan IV Ludwik von Hagen (1540–1547) Jan V von Isenburg (1547–1556) Jan VI Leyen (1556–1567) Jakub III von Eltz (1567–1581) Jan VI von Schönenberg (1581–1599) Lotar von Metternich (1599–1623) Filip Krzysztof von Sötern (1623–1652) Karol Kasper Leyen (1652–1676) Jan Hugo von Orsbeck (1676–1711) Karol Józef z Lotaryngii (1711–1715) Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg (1716–1729) Franciszek Jerzy von Schönborn (1729–1756) Jan Filip von Walderdorff (1756–1768) Klemens Wacław Wettyn (1768–1801)
Arcybiskupi	Charles Mannay (1802–1816) Josef Hommer (1824–1836) Wilhelm Arnoldi (1842–1864) Leopold Pelldram (1865–1867) Matthias Eberhard (1867–1876) Michael Felix Korum (1881–1921) Franz Rudolf Bornewasser (1922–1951) Matthias Wehr (1951–1967) Bernhard Stein (1967–1980) Hermann Josef Spital (1981–2001) Reinhard Marx (2002–2007) Stephan Ackermann (od 2009)

Kontrola autorytatywna (osoba):