Brzoza czarna

Brzoza czarna – nazwa stosowana w odniesieniu do:

północnoamerykańskiego gatunku brzozy, bardziej znanego pod nazwą brzoza nadrzeczna lub rzeczna Betula nigra L.
problematycznego taksonu opisywanego jako forma barwna, forma botaniczna, odmiana^[1], podgatunek (Betula pendula subsp. obscura (Kotula) Löve)^[2] brzozy brodawkowatej lub nawet gatunek – Betula obscura Kotula^[1]^[3]^[4]^[5]. Rośliny zaliczane do tego taksonu pozbawione są betuliny i przez to mają korę niebielejącą^[6]. Występują głównie w Europie Środkowo-Wschodniej, w Czechach, Polsce, na Słowacji i Ukrainie. W Polsce spotykane są w południowej, środkowej i zachodniej części kraju^[1]. Nazwy zwyczajowe: brzoza czarna^[5]^[3]^[4], brzoza ciemna^[2]^[1].

Poza ciemną korą drzewa brzozy czarnej/ciemnej wyróżniają się mniejszymi rozmiarami niż typowa brzoza brodawkowata (osiągają do 20 m wysokości). Zarejestrowano różnice także dot. budowy przetchlinek, ułożenia gałęzi, budowy liści (są szersze, dłuższe i rzadziej unerwione)^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Izabella Franiel. Problemy taksonomiczne Betula obscura (Betulaceae) – przegląd literatury. „Fragm. Flor. Geobot. Polonica”. 16, 1, s. 27–32, 2009.
↑ ^a ^b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin Polski niżowej. Wyd. drugie poprawione i unowocześnione. Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN, 2013, s. 99. ISBN 978-83-01-14342-8.
↑ ^a ^b Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski: Rośliny polskie. Opisy i klucze do oznaczania wszystkich gatunków roślin naczyniowych rosnących w Polsce bądź dziko, bądź też zdziczałych lub częściej hodowanych.. Wyd. piąte. T. Część I. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 52. ISBN 83-01-05287-2.
↑ ^a ^b Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 328. ISBN 83-01-00129-1.
↑ ^a ^b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
↑ Jakub Tomanek: Botanika leśna : podręcznik dla studentów wydziałów leśnych. Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1994, s. 220-222. ISBN 83-09-01819-3.

Pień typowej brzozy brodawkowatej
Pień brzozy brodawkowatej o czarnej korze
Pień północnoamerykańskiej brzozy czarnej

[Franiel-1] Izabella Franiel. Problemy taksonomiczne Betula obscura (Betulaceae) – przegląd literatury. „Fragm. Flor. Geobot. Polonica”. 16, 1, s. 27–32, 2009.

[Rutkowski13-2] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin Polski niżowej. Wyd. drugie poprawione i unowocześnione. Warszawa: Wydawnictwo naukowe PWN, 2013, s. 99. ISBN 978-83-01-14342-8.

[Szafer86-3] Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski: Rośliny polskie. Opisy i klucze do oznaczania wszystkich gatunków roślin naczyniowych rosnących w Polsce bądź dziko, bądź też zdziczałych lub częściej hodowanych.. Wyd. piąte. T. Część I. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 52. ISBN 83-01-05287-2.

[Mowszowicz79-4] Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 328. ISBN 83-01-00129-1.

[checklist2002-5] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.

[Tomanek94-6] Jakub Tomanek: Botanika leśna : podręcznik dla studentów wydziałów leśnych. Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1994, s. 220-222. ISBN 83-09-01819-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]