Budwity (jezioro)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Budwity
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Pojezierze Dzierzgońsko-Morąskie

Wysokość lustra

99,7 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

0,451 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1,4 km
0,47 km

Głębokość
• średnia
• maksymalna


3,6 m
8 m

Położenie na mapie gminy Małdyty
Mapa konturowa gminy Małdyty, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Budwity”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Budwity”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Budwity”
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego
Mapa konturowa powiatu ostródzkiego, u góry po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Budwity”
Ziemia53°56′28,74″N 19°39′24,89″E/53,941317 19,656914

Jezioro Budwity, Budwickie[1], Jezioro Piniewo[2], (niem. Bauditter See) – jezioro w Polsce, położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Małdyty.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jezioro leży na północ od wsi Budwity i na południe od wsi Awajki, w sąsiedztwie Kanału Elbląskiego, z którym łączy się szerokim ciekiem. Długość linii brzegowej wynosi 3250 m. W południowej części jeziora wpada strumień, płynący od wsi Budwity, w północnej wypływa ciek, wpadający do Kanału Elbląskiego. Jezioro o wysokich brzegach, otoczone polami i łąkami. Jezioro było użytkowane przez Zakład Rybacki Bogaczewo Sp. z o.o. Występuje tu sandacz, szczupak, lin.

Kształt jeziora Budwity został znacznie zmieniony podczas budowy Kanału Elbląskiego. Budowniczy kanału, Georg Jacob Steenke podczas prowadzonych w latach 1844-1861 prac obniżył poziom jeziora Budwity (i sąsiedniego jeziora Sambród) o ponad 5,5 m, aby zrównać go z poziomem jeziora Jeziorak, które uczynił bazowym zbiornikiem wody dla kanału. Usuwaną wodę odprowadzono Drwęcą do Wisły. Znaczne wypłycenie spowodowało tendencję do zarastania jeziora: pierwotnie kanał Elbląski przechodził przez jego północny koniec, który z biegiem lat zwęził się w kanalik[3].

Według Leydinga, jezioro miało powierzchnie 44,68 ha[1]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "Jeziora okolic Olsztyna. Przewodnik wędkarski, cz. 2" IRŚ, Olsztyn 1997

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gustaw Leyding "Nazwy Fizjograficzne", W: "Morąg – z dziejów miasta i powiatu", Pojezierze, Olsztyn 1973
  2. Jan Bałdowski "Warmia i Mazury, mały przewodnik" Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1977 s. 175-176
  3. Pojezierze Iławskie.Georg Jacob Steenke wizjoner.Makroregion półn.-wsch. Polski [online], pojezierzeilawskie.pl [dostęp 2020-12-01].