Budynek przy ulicy Lutsu 8 w Tartu
58°22′48″N 26°43′12″E/58,380000 26,720000 nr rej. 6942 Kultuurimälestiste register
| |
 Budynek przy ulicy Lutsu 8 w Tartu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku |
budynek drewniany |
| Styl architektoniczny | |
| Kondygnacje |
dwie |
| Rozpoczęcie budowy |
1770 |
| Ukończenie budowy |
1772 |
| Ważniejsze przebudowy |
1829, 2002–2003 |
| Pierwszy właściciel |
garnizon |
| Kolejni właściciele |
osoba prywatna |
| Obecny właściciel | |
Położenie na mapie prowincji Tartu  | |
Położenie na mapie Estonii  | |
| 58°22′48″N 26°43′12″E/58,380000 26,720000
| |
Budynek przy ulicy Lutsu 8 – drewniany budynek przy ulicy Lutsu 8 w Tartu wpisany do Estońskiego rejestru zabytków pod numerem 6942. Od 2004 roku w obiekcie mieści się Muzeum Zabawek w Tartu.
Historia budynku[edytuj | edytuj kod]
Konstrukcja budynku rozpoczęła się w 1770 roku i trwała do roku 1772. Wybudowano go na potrzeby miejscowego garnizonu, budynek mieścił w sobie szkołę dla dzieci wojskowych oraz cerkiew. Od 1820 roku w budynku znajdowała się już szkoła przygotowywacza do gimnazjum, do której uczęszczali przede wszystkim synowie miejskich rzemieślników. W 1829 roku budynek został sprywatyzowany i przebudowany na dom mieszkalny. W XX wieku dom był wynajmowany, a ostatni mieszkańcy opuścili go na początku lat dziewięćdziesiątych.
Na podstawie dekretu ministra kultury nr 12 z 20 marca 1997 roku budynek został wpisany do estońskiego rejestru zabytków kultury (16 września) pod numerem 6942.
W 1998 roku budynek został zakupiony przez władze miejskie na potrzeby Muzeum Zabawek. Pod tym kątem została w latach 2002–2003 przeprowadzona renowacja, która przywróciła budynkowi XIX-wieczny wygląd.
W 2005 roku odnowiono kamienną powozownię, znajdującą się na dziedzińcu posesji. Pieniądze na renowację pozyskano z funduszy unijnych.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Dwukondygnacyjny drewniany budynek, z cechami późnego barok i klasycyzmu. Do XXI wieku zachowały się ściany zbudowane z poziomo ułożonych belek oraz duża część elewacji od strony dziedzińca, gdzie deski ustawione były pionowo. Również osłonięte kominy i drewniany gzyms są pozostałościami pierwotnego kształtu budowli.
W 1829 roku obiekt przebudowano w stylu klasycystycznym. Powiększono okna, wydzielono mniejsze pomieszczenia, na sufit i ściany otynkowano, na tych ostatnich namalowano imitacje marmurów, postawiono też glazurowane, niebiesko-białe piece.
Na dziedzińcu budynku znajduje się kamienna powozownia z piwnicą.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 6942 Elamu Tartus Lutsu 8, 18-19. saj, [w:] Kultuurimälestiste register [online] (est.).
- Muuseumi ajaloost, [w:] Tartu Mänguasjamuuseum ja Teatri Kodu [online] (est.).
- History of Tartu Toy Museum, [w:] Tartu Toy Museum [online] (ang.).