Bukefalion

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bukefalion – według Słownika terminologicznego sztuk pięknych (Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, 2021) ornament charakterystyczny dla sztuki starożytnej Grecji i Rzymu w postaci girlandy z żywym łbem końskim, najczęściej stosowany w sztuce sepulkuralnej[1].

Motyw dekoracyjny o kształcie czaszki byka nazywany jest bukranionem[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 4, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 54, ISBN 83-01-12365-6.
  2. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 5, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2021, s. 54, ISBN 978-83-01-12365-9.