Bunkry w Albanii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schron na granicy z Macedonią Północną

Schrony w Albanii − kilkaset tysięcy schronów, błędnie i potocznie nazywanych bunkrami, zbudowanych w Albanii głównie w latach 1972−1984. Decyzje o ufortyfikowaniu państwa podjęto na XII Plenum KC Albańskiej Partii Pracy w marcu 1971, a jej promotorem był ówczesny premier Mehmet Shehu. Od strony technicznej projekt przygotowała grupa oficerów wojsk inżynieryjnych, na czele z Josifem Zengalim, Mero Backą i Alfredem Moisiu[1].

Wykorzystanie schronów po komunizmie[edytuj | edytuj kod]

W Durrës w schronie mieści się restauracja „Bunkeri”, natomiast w Gjirokastrze w schronie urządzono kawiarnię. W sklepach z pamiątkami sprzedawane są miniaturki schronów, np. Jako popielniczki. Trwa akcja „Concrete Mushrooms” zachęcająca do wykorzystania schronów[2].

Budowa bunkrów w sztuce[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Moisiu, Kujtime, tom 1, Tirana 2008
  2. Bunkers in Albania Converted into Hotels and Bars with Stunning Views. [dostęp 2012-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-04)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]