Canadian Open 1977
| ||||
| ||||
| Liczba uczestników |
16 | |||
|---|---|---|---|---|
| Miejsce |
| |||
| Zwycięzca | ||||
| II miejsce | ||||
| Najwyższy break |
146 | |||
| Rozegrane mecze |
15 | |||
Canadian Open 1977 – profesjonalny turniej nie-rankingowy snookera rozgrywany w dniach 17 sierpnia – 5 września 1979 w Toronto. Był to turniej zaproszeniowy dla 16 zawodników, z czego 9 było zawodowcami, a 7 miało status amatora. Turniej odbywał się w Canadian National Exhibition, podobnie, jak poprzednie i następne turnieje tej serii. Pula nagród wynosiła 7,154 funtów[1]. Były to czwarte zawody rozgrywany pod tą nazwą. Zwycięzcą został Alex Higgins, który pokonał w finale Johna Spencera 17 do 14[2].
Mecze były rozgrywane w formacie lepszy z 17 frame'ów, z wyjątkiem finału, który był rozgrywany w trzech sesjach, w formacie lepszy z 33 frame'ów.[1].
Drabinka turniejowa[2][edytuj | edytuj kod]
| Last 16 Lepszy z 17 frame'ów |
Ćwierćfinały Lepszy z 17 frame'ów |
Półfinały Lepszy z 17 frame'ów |
Finał Lepszy z 33 frame'ów | |||||||||||||||
 Alex Higgins |
9 | |||||||||||||||||
 John Dillon |
1 | Alex Higgins |
9 | |||||||||||||||
| Cliff Thorburn |
9 | Cliff Thorburn |
6 | |||||||||||||||
| Eddy Agha |
1 | Alex Higgins |
9 | |||||||||||||||
 Ray Reardon |
9 | Ray Reardon |
7 | |||||||||||||||
| Kirk Stevens |
6 | Ray Reardon |
9 | |||||||||||||||
| Stan Holden |
9 | Stan Holden |
2 | |||||||||||||||
 John Pulman |
6 | Alex Higgins |
17 | |||||||||||||||
| John Spencer |
9 | John Spencer |
14 | |||||||||||||||
| Mario Morra |
3 | John Spencer |
9 | |||||||||||||||
| Kevin Robitaille |
9 | Kevin Robitaille |
3 | |||||||||||||||
| Doug Mountjoy |
8 | John Spencer |
9 | |||||||||||||||
| Dennis Taylor |
9 | Dennis Taylor |
6 | |||||||||||||||
| Jim Wych |
8 | Dennis Taylor |
9 | |||||||||||||||
| Bill Werbeniuk |
9 | Bill Werbeniuk |
7 | |||||||||||||||
| Willie Thorne |
7 | |||||||||||||||||
Statystyki turnieju[1][edytuj | edytuj kod]
Statystyki ćwierćfinałów[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Kanada | 4 | 50,00% |
|
|
Irlandia Północna | 2 | 25,00% |
|
|
Anglia | 1 | 12,50% |
|
|
Walia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 54 (68)
- Średnia liczba partii w meczu: 13,5
- Najwyższe zwycięstwo: 9-2
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Statystyki półfinałów[edytuj | edytuj kod]
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Irlandia Północna | 2 | 50,00% |
|
|
Walia | 1 | 25,00% |
|
|
Anglia | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 31 (34)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,5
- Najwyższe zwycięstwo: 9-6
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c cuetracker.net canadian masters/1977. [dostęp 2018-07-15]. (ang.).
- ↑ a b Eric Hayton: Cuesport Book of Professional Snooker. Rose Villa Publications, 2004, s. 146. ISBN 978-0954854904.