Carl Bernstein

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carl Bernstein
Ilustracja
Carl Bernstein w 2007 roku
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1944
Waszyngton

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Carl Bernstein (ur. 14 lutego 1944 w Waszyngtonie) – amerykański dziennikarz, pochodzenia żydowskiego, który wraz z Bobem Woodwardem pisał dla gazety The Washington Post artykuły na temat afery Watergate, co w konsekwencji doprowadziło do dymisji prezydenta Stanów Zjednoczonych Richarda Nixona. Za swój wkład w wykrycie skandalu Bernstein otrzymał wiele nagród; dzięki jego pracy Post otrzymał nagrodę Pulitzera w 1973 roku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bernstein ukończył Montgomery Blair High School w Silver Spring (Maryland).

Bernstein opuścił The Washington Post w 1976 roku. Pracował jako korespondent dla stacji ABC, uczył na Uniwersytecie Nowojorskim i pracował dla Time'a. W 1982 wrócił do Posta, gdzie zajął się prowadzeniem śledztw dziennikarskich, pracując na stanowisku zastępcy redaktora naczelnego.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Bernstein jest autorem dwóch książek napisanych wspólnie z Bobem Woodwardem: Wszyscy ludzie prezydenta, szczegółowo opisującej sukcesy i porażki podczas ich dziennikarskiego śledztwa odsłaniające kulisy ukrywanego skandalu, oraz „Ostatnie dni”, opisująca ostatnie miesiące prezydentury Nixona. Jest również współautorem książki „Jego Świątobliwość: Jan Paweł II i historia naszych czasów” napisanej z Marco Politim. Po tym jak w maju 2005 roku wyszły na jaw informacje o tożsamości „Głębokiego Gardła” - tajemniczego informatora Woodwarda, Bernstein zaczął współpracować z Woodwardem nad książką „Tajemniczy człowiek” - opowiadającą o współpracy Woodwarda z Markiem Feltem.

W kwietniu 2006 Bernstein opublikował artykuł w magazynie Vanity Fair, wzywający Senat Stanów Zjednoczonych do przeprowadzenia śledztwa w sprawie prezydentury George’a W. Busha.

W kulturze[edytuj | edytuj kod]

Drugą żona Carla Bernsteina była Nora Ephron; postać z jej książki i filmu pt. „Heartburn” to dokładny portret Bernsteina. Postać jego osoby została również ukazana w filmie Wszyscy ludzie prezydenta, Bernsteina zagrał Dustin Hoffman.

Cytaty[edytuj | edytuj kod]

  1. "Media mają większą siłę niż instytucje rządowe, ale my ją marnujemy"
  2. "Właśnie tworzymy coś, co zasługuje na miano kultury idiotów. Nie subkultury, o której się mamrocze i która może jedynie zapewnić nieszkodliwą zabawę, ale o samej kulturze. Po raz pierwszy osobliwość, głupota i chamstwo stają się naszą kulturową normą, co więcej ideałem, do którego dążą miliony."