Carl Friedrich Pöppelmann
Wygląd
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
niemiecka |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Carl Friedrich Pöppelmann (ur. 1697 w Dreźnie, zm. 14 lutego lub 2 marca 1750 w Warszawie) – architekt saski, syn Matthäusa Daniela Pöppelmanna.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1715 uzyskał stopień podporucznika w saskim Korpusie Inżynieryjnym, w roku 1725 awansował do stopnia kapitana, a w roku 1729 lub 1730 do stopnia podpułkownika. Karierę zawodową rozpoczął w Dreźnie, gdzie w roku 1714 objął niepłatną posadę w Urzędzie Budowlanym. Przebywał w Polsce od 1724, gdzie wraz z ojcem podjął się wznoszenia wielu budowli w stylu dojrzałego baroku. Był pracownikiem Saskiego Urzędu Budowlanego w Warszawie[1][2].
Realizacje[edytuj | edytuj kod]
- współudział z Janem Zygmuntem Deyblem i Joachimem Danielem Jauchem w projektowaniu pałacu Błękitnego w Warszawie (1726), później przebudowany;
- przebudowa Pałacu Kazimierzowskiego w Warszawie (1732), przebudowany w 1824 roku w stylu klasycystycznym;
- przypuszczalnie zaprojektował Nowy Zamek w Grodnie na zlecenie króla Augusta III Sasa (1737-1742), przebudowany w późniejszym okresie;
- współudział z Gaetano Chiaverim i Janem Krzysztofem Knöfflem wschodnia fasada Zamku Królewskiego w Warszawie (1740-1747);
- przebudowa pałacu Saskiego w Warszawie (1745-1748), nie istnieje;
- projekt Operalni saskiej (1748), nie istnieje;
- projekt przebudowy Zamku Ujazdowskiego w Warszawie.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Pałac Błękitny w Warszawie
-
Projekt kaplicy w pałacu w Ujazdowie
-
Projekt pałacu w Ujazdowie
-
Projekt zamku w Warszawie
-
Nowy Zamek w Grodnie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Elżbieta Charazińska, Ogród Saski, Warszawa, 1979, s. 13.
- ↑ Polski Słownik Biograficzny tom XXVIII wyd. 1984-1985 s. 325