Carolina Morace

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carolina Morace
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1964
Wenecja, Włochy

Wzrost

164 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1974–1977 Ca' Bianca VE
1977 G.S.F. Spinea
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1978 ACF Belluno ? (?)
1979–1982 ACF Verona Rit Jeans ? (?)
1982–1984 SS Lazio ? (27)
1985–1987 ACF Trani 80 ? (?)
1987–1989 SS Lazio ? (66)
1989–1991 Reggiana 52 (67)
1991–1993 A.C.F. Milan 82 55 (64)
1993–1994 Torres CF 30 (33)
1994–1995 Aircargo Agliana FC 24 (31)
1995–1996 Verona Calcio Femminile 24 (39)
1996–1998 Modena Calcio Femminile 54 (88)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978–1997  Włochy 153 (105)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1998 SS Lazio
1999 AS Viterbese Calcio
2000–2005 Włochy
2009–2011 Kanada
2016–2017 Trynidad i Tobago
  1. Aktualne na: 23.01.2017. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Carolina Morace (ur. 5 lutego 1964 w Wenecji, Włochy) – włoska piłkarka, grająca na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanka klubów Ca' Bianca VE i G.S.F. Spinea. W 1978 rozpoczęła karierę piłkarską w ACF Belluno. Potem występowała w klubach ACF Verona Rit Jeans, SS Lazio, ACF Trani 80, Reggiana, A.C.F. Milan 82, Torres CF, Aircargo Agliana FC i Verona Calcio Femminile. W 1996 przeniosła się do Modena Calcio Femminile, w którym zakończyła karierę piłkarską w roku 1998. W 2014 jako pierwsza kobieta wybrana do Hall of Fame[1].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1978 debiutowała w narodowej reprezentacji Włoch. Broniła barw kadry do 1997, rozegrała 153 mecze, zdobyła 105 bramek.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarki rozpoczęła pracę szkoleniowca. Najpierw w 1998 prowadziła SS Lazio. W 1999 została mianowana na stanowisko głównego trenera AS Viterbese Calcio. W 2000 stała na czele reprezentacji Włoch, z którą pracowała do 2005. Od 2009 do 2009 trenowała reprezentację Kanady. 7 grudnia 2016 podpisała kontrakt z reprezentacją Trynidadu i Tobago[2][3].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

reprezentacja Włoch
Trani 80, Lazio, Reggiana, Milan, Torres, Agliana, Verona, Modena

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • królowa strzelców Mistrzostw Włoch: 1985 (27 goli), 1988 (40 goli), 1989 (26 goli), 1990 (38 goli), 1991 (29 goli), 1992 (31 goli), 1993 (33 goli), 1994 (33 goli), 1995 (31 goli), 1996 (39 goli), 1997 (47 goli), 1998 (41 goli)
  • UEFA Golden Player: 1997
  • najlepsza piłkarka Hall of Fame del calcio italiano: 2014

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

reprezentacja Kanady

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]