Caryospora carajasensis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Caryospora carajasensis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

protisty

Podkrólestwo

Biciliata

Typ

Myzozoa

Podtyp

Apicomplexa

Gromada

Coccidea

Rząd

Eucoccidiorida

Podrząd

Eimeriorina

Rodzina

Eimeriidae

Rodzaj

Caryospora

Gatunek

Caryospora carajasensis

Nazwa systematyczna
Caryospora carajasensis Lainson, Paiva do Nascimento i Shaw, 1991

Caryospora carajasensis – gatunek pasożytniczych pierwotniaków należący do rodziny Eimeriidae z podtypu Apicomplexa, które kiedyś były klasyfikowane jako protista. Występuje jako pasożyt węży[1]. C. carajasensis cechuje się tym iż oocysta zawiera 1 sporocystę[2]. Z kolei każda sporocysta zawiera 8 sporozoitów[2].

Obecność tego pasożyta stwierdzono u Oxyrhopus petola digitalis[1][3] należącego do rodziny połozowatych (Colubridae).

Występuje na terenie Brazylii w Ameryce Południowej[3].

Sporulowana oocysta[edytuj | edytuj kod]

Jest kształtu sferoidalnego, posiada 2 ściany[3] o łącznej grubości 1,2 μm[3], osłonka zewnętrzna barwy żółtawej. Oocysta posiada następujące rozmiary: długość 20 – 25 μm, szerokość 18,7 – 23,7 μm[3]. Brak mikropyli, wieczka biegunowego oraz ciałka biegunowego[3].

Sporulowana sporocysta i sporozoity[edytuj | edytuj kod]

Sporocysty kształtu owoidalnego o długości 16,2 – 18,7 μm, szerokości 11,2 – 13,7 μm[3]. Występuje ciałko Stieda oraz substieda body (SBB)[3]. Brak parastieda body (PSB)[3]. Występuje ciałko resztkowe sporocysty w postaci rozproszonych ziarnistości[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b The Coccidian Genus Caryospora. Department of Biology, University of New Mexico, Division of Biology, Kansas State University. [dostęp 2012-06-26]. (ang.).
  2. a b Tirth R. Ghimire. Redescription of Genera of Family Eimeriidae Minchin, 1903. „International Journal of Life Sciences”. 4, s. 26-47, 2010. 
  3. a b c d e f g h i j R Lainson, FP Nascimento, JJ Shaw. Some new species of Caryospora (Apicomplexa: Eimeriidae) from Brazilian snakes, and a re-description of C. jararacae Carini, 1939. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 86 (3), s. 349-364, 1991. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]