Cerkiew Świętych Atanazego i Cyryla w Moskwie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Świętych Atanazego i Cyryla, patriarchów aleksandryjskich
Xрам Афанасия и Кирилла, Патриархов Александрийских
7733215000
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Wezwanie

Świętych Atanazego Aleksandryjskiego, Cyryla Aleksandryjskiego

Wspomnienie liturgiczne

18/31 stycznia

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętych Atanazego i Cyryla, patriarchów aleksandryjskich”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Świętych Atanazego i Cyryla, patriarchów aleksandryjskich”
Ziemia55°44′52,5″N 37°35′51,5″E/55,747917 37,597639
Strona internetowa

Cerkiew Świętych Atanazego i Cyrylaprawosławna cerkiew w Moskwie, w dekanacie centralnym eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wygląd świątyni w 1882

Pierwsza drewniana cerkiew na miejscu współcześnie istniejącej świątyni powstała na początku XVI w. Kolejny, murowany obiekt sakralny wzniesiono w jego zastępstwie przed 1722. W czasie wojny francusko-rosyjskiej w 1812 w cerkwi dla kultu wystawiona była czasowo Smoleńska Ikona Matki Bożej, ewakuowana ze stałego miejsca przechowywania w soborze katedralnym w Smoleńsku. W czasie pożaru Moskwy cerkiew została zniszczona, a jej wyposażenie rozkradzione. Budowlę częściowo zrekonstruowano w 1816, gdy oddano do użytku ołtarz Świętych Atanazego i Cyryla, zaś w 1817 – ołtarz Obrazu Chrystusa Nie Ludzką Ręką Uczynionego i boczny ołtarz św. Mikołaja. W 1836 budowla była przebudowywana, zaś w 1856 miała miejsce jej powtórna konsekracja[1].

Cerkiew pozostawała czynna do 1932, kiedy została przez władze radzieckie zamknięta. Początkowo planowana była jej rozbiórka, ostatecznie zniszczona została jedynie dzwonnica, a pozostałą część budynku zaadaptowano na różne pracownie i magazyn. W latach 70. XX wieku obiekt poddano częściowej renowacji i przeznaczono na salę koncertową[1]. Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał budynek w 1992, w tym samym roku obiekt ponownie zaczął pełnić pierwotne funkcje[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]