Cerkiew św. Eliasza w Ilomantsi
Wygląd
cerkiew parafialna | |||||||||||||||||||||||||
Widok ogólny (2014) | |||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
20 lipca | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Finlandii | |||||||||||||||||||||||||
62°40′54,0″N 30°55′11,0″E/62,681667 30,919722 |
Cerkiew św. Eliasza – prawosławna cerkiew w Ilomantsi.
Cerkiew została wzniesiona w 1891 według projektu Dmitrija Sadownikowa z drewna, lecz przy powtórzeniu konstrukcji znanych ze świątyń murowanych. Architekt naśladował w swojej pracy projekty standardowe, wielokrotnie wykorzystywane jako wzorcowe przykłady budynków bizantyjsko-rosyjskich. Jest to cerkiew jednonawowa, z dzwonnicą wznoszącą się ponad przedsionkiem i pięcioma kopułami nad kwadratową nawą. Prezbiterium zamyka absyda. Dach świątyni malowany jest na zielono, jej dolne partie zachowują brązowy kolor drewna; na ciemnobrązowo pomalowano jedynie obramowania okien[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piotr Paszkiewicz: W służbie imperium rosyjskiego 1721–1917. Funkcje i treści ideowe rosyjskiej architektury sakralnej na zachodnich rubieżach cesarstwa i poza jego granicami. Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 1999, s. 118. ISBN 83-85938-13-3.