Cerkiew św. Mitrofana z Woroneża w Moskwie

Cerkiew św. Mitrofana

Храм святителя Митрофана Воронежского

7710944000
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Moskwa
Miejscowość	Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	moskiewska miejska
Wezwanie	św. Mitrofana z Woroneża
Wspomnienie liturgiczne	23 listopada/6 grudnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1894 Data zakończenia budowy 1895 Data poświęcenia 22 października 1895 Data zamknięcia 1935 Data reaktywacji 1990 Fundator Mitrofan Graczow
Dane świątyni Styl bizantyjsko-rosyjski w wariancie neoruskim Architekt Gieorgij Kaiser Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 5 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Moskwy Cerkiew św. Mitrofana
Położenie na mapie Rosji Cerkiew św. Mitrofana
55°48′12,25″N 37°33′47,50″E
Strona internetowa

Cerkiew św. Mitrofana z Woroneża – prawosławna cerkiew w Moskwie, w rejonie Sawiołowskim, w dekanacie Wszystkich Świętych eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Fundatorem świątyni był kupiec Mitrofan Graczew, ekonom rady ds. przytułków w Moskwie. Budowla sakralna powstała na potrzeby przytułku dla sierot im. wielkiej księżnej Elżbiety Fiodorowny. Placówka ta opiekowała się dziećmi w wieku od roku do siedmiu lat i została otwarta w 1893. Budowa istniejącej przy niej cerkwi trwała od 1894 do 1895, a autorem projektu wzniesionego z cegły budynku sakralnego był Gieorgij Kaiser. Poświęcenie budynku miało miejsce 22 października 1895 pod przewodnictwem biskupa Anatola, z udziałem miejscowego duchowieństwa.

Po rewolucji październikowej i ukonstytuowaniu się Żywej Cerkwi świątynia pozostała w rękach kanonicznej Cerkwi. Pozostawała czynna do 1935, przy czym w ostatnich trzynastu latach działania była już zwykłą świątynią parafialną, gdyż przytułek dla sierot został zlikwidowany. W zamkniętej cerkwi początkowo znajdowała się szkoła przyzakładowa, następnie baza remontowa i stołówka. Po II wojnie światowej budowlę zaadaptowano na szkołę sportową, następnie na magazyn fabryczny, zaś od 1985 budynek stał porzucony. W okresie tym obiekt został zniszczony: zdjęto z niego kopuły cerkiewne, zburzono dzwonnicę, całość ucierpiała w pożarze i wskutek awarii wodociągu. Całe wyposażenie świątyni zostało zniszczone, poza patronalną ikoną św. Mitrofana z Woroneża, którą przechowywano w cerkwi Ikony Matki Bożej „Nieoczekiwana Radość” w Moskwie.

W 1990 budynek został zwrócony Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu i ponownie poświęcony. W tym samym roku odbudowano dzwonnicę, a do 1992 według projektu Siergieja Kuzniecowa całkowicie przywrócono budowli pierwotny wygląd. We wnętrzu cerkwi wykonano kompleks nowych fresków oraz mozaiki w pomieszczeniu ołtarzowym. W świątyni znalazł się pierwszy w Rosji fresk z postacią carewicza Aleksego, kanonizowanego w 2000 razem z całą rodziną. Nowy ikonostas dla świątyni wykonał D. Szachowski. Wielkie poświęcenie odnowionej świątyni przeprowadził w 1995 patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy II.