Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego w Witebsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego
Свята-Васкрасенская (Рынкавая) царква
212Г000086
cerkiew parafialna
Ilustracja
Odbudowana cerkiew
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Miejscowość

Witebsk

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

witebska i orszańska

Wezwanie

Zmartwychwstania Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

Pascha

Położenie na mapie Witebska
Mapa konturowa Witebska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego”
Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego”
Ziemia55°11′42,0″N 30°12′20,6″E/55,195000 30,205722

Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego (biał. Васкрасенская царква на рынкавым пляцы ў Віцебску, Рынкавая царква) – cerkiew zbudowana w XVIII wieku w stylu baroku wileńskiego po zachodniej stronie witebskiego rynku, początkowo unicka, następnie służąca parafii prawosławnej, zniszczona przez bolszewików i odbudowana na początku XXI wieku. Należy do dekanatu Witebsk – św. Mikołaja[1] w eparchii witebskiej i orszańskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Powstała w latach 1740–1750 jako murowana świątynia unicka na miejscu wcześniejszej drewnianej cerkwi (prawosławnej, a później greckokatolickiej) z fundacji Mikołaja Smyka. Przyjmuje się, że projekt wykonał Józef Fontana. Tuż przed I rozbiorem Rzeczypospolitej dokonano poświęcenia nowej cerkwi, jednak w 1834 rosyjskie władze zadecydowały o jej przekazaniu prawosławnym. W 1841 powstał plan przebudowy ówczesnej cerkwi w stylu neoklasycyzmu, jednak ostatecznie nie został zrealizowany. Nad głównym budynkiem świątyni wzniesiono w drugiej połowie XIX wieku niewielką złoconą kopułę w stylu pseudoruskim.

Na krótko przed I wojną światową obiekt przeszedł renowację, jednak w 1936 został zniszczony przez bolszewików. Po odzyskaniu przez Białoruś niepodległości w 1991 była możliwa powtórna budowa świątyni, którą ukończono w 2009.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]