Cesar Bresgen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cesar Bresgen
Data i miejsce urodzenia

16 października 1913
Florencja

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

7 kwietnia 1988
Salzburg

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Cesar Bresgen (ur. 16 października 1913 we Florencji[1][2], zm. 7 kwietnia 1988 w Salzburgu[2]) – austriacki kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia przyrodnicze w Monachium[1], w latach 1930–1936 studiował ponadto w monachijskiej Hochschule für Musik u Emmanuela Gatschera, Josepha Haasa i Gottfrieda Rüdingera[1][2]. W 1936 roku zdobył nagrodę im. Felixa Mottla w dziedzinie kompozycji[2]. Początkowo pracował w radio monachijskim[2]. W 1939 roku przeprowadził się do Salzburga, gdzie prowadził własną szkołę muzyczną i wykładał w Mozarteum[1][2]. Podczas II wojny światowej służył na froncie[2]. W 1947 roku wrócił na posadę wykładowcy w Mozarteum[2]. W 1974 roku odznaczony został nagrodą państwową[2]. Opublikował prace Musikalische Dokumentation (Wiedeń 1982) i Die Improvisation in der Musik (Wilhelmshaven 1983)[2].

Pisał utwory sceniczne przeznaczone dla młodzieży, ponadto był autorem oper, baletów, oratoriów, kantat i kompozycji instrumentalnych[1]. W swojej twórczości wykorzystywał elementy tradycji muzycznej oraz folkloru[1]. Wydał zbiory muzyki ludowej z regionu alpejskiego, Czech i Rumunii[1].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[2])

Utwory sceniczne

  • singspiel Der Goggolore (1937–1939, niedokończony)
  • singspiel Dornröschen (1942)
  • opera Paracelsus (1942–1943)
  • singspiel komiczny Das Urteil des Paris (1943)
  • opera dziecięca Der Igel als Brautigam (1948, wersja zrewid. 1951)
  • ludus tragicus Visionen amantis oder Der Wolkensteiner (1951)
  • komedia dziecięca Niño fliegt mit Niña (1953)
  • opera dziecięca Brüderlein Hund (1953)
  • misterium sceniczne Der ewige Arzt (1956)
  • opera Ercole (1956)
  • baśń muzyczna Der Mann im Mond (1960)
  • kantata sceniczna Die alte Lokomotive (1960)
  • singspiel dziecięcy Die Schattendiebe oder Ali und der Bilderdiebel (1962)
  • pantomima muzyczna Bastian der Faulpelz (1966)
  • singspiel Trubloff (1970)
  • opera Der Engel von Pra (1978, wersja zrewid. 1985)
  • opera Pilatus (1980)
  • singspiel Krabat (1982)
  • baśń muzyczna Albolina oder der Kampf der Geister um die Morgenrote (1987)

Utwory instrumentalne

  • Koncert kameralny na gitarę i małą orkiestrę (1962)
  • Elegia na 12 wiolonczel (1979)
  • Ballada na skrzypce, klawesyn i 13 instrumentów smyczkowych (1983)
  • Impressioni nella notte na małą orkiestrę (1984)
  • Koncert klarnetowy (1986)
  • Magnalia Dei na orkiestrę i recytatora (1987)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 192. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 446–447. ISBN 0-02-865526-5.