Chód ptasi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Chód ptasi, chód koguci – jeden z rodzajów chodów patologicznych, będący objawem porażenia nerwu strzałkowego wspólnego. Polega on na tym że podczas chodu najpierw opierają się palce, a potem kolejno boczna krawędź stopy i pięta. Dodatkowo chory unosi wysoko kończynę w celu uniknięcia zaczepienia się palcami o podłogę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś: Neuroanatomia czynnościowa i kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2001, wydanie I, ISBN 83-200-2458-7
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chód_ptasi&oldid=53711978”