Chórzystka trójpasiasta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chórzystka trójpasiasta
Pseudacris triseriata[1]
(Wied-Neuwied, 1838)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Rodzina

rzekotkowate

Rodzaj

Pseudacris

Gatunek

chórzystka trójpasiasta

Synonimy
  • Hyla triseriata Wied-Neuwied, 1838
  • Helocaetes triseriatusBaird, 1854
  • Chorophilus triseriatusCope, 1875
  • Chorophilus triseriatus triseriatusYarrow, 1882
  • Chorophilus nigritus triseriatusHay, 1892
  • Pseudacris nigrita triseriataStejneger & Barbour, 1933
  • Pseudacris triseriata triseriataSchwartz, 1957[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Chórzystka trójpasiasta (Pseudacris triseriata) – gatunek płaza bezogonowego z rodziny rzekotkowatych (Hylidae). Występuje w Ameryce Północnej od Quebecu do Nowego Jorku i od Dakoty Południowej do Kansas.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 1,9–3,9 cm, samice większe od samców. Kolor skóry brązowy, szary lub oliwkowy. Charakterystyczne pasy – biały nad górną wargą i brązowy biegnący od oka do nozdrza. Na grzbiecie trzy ciemne pasy. Brzuch biały lub kremowy, gardło i podbródek niekiedy nakrapiane.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Żyją w pobliżu swoich miejsc rozrodu. Porozumiewają się za pomocą głosu. Posiadają dobry wzrok, który wykorzystują przy polowaniu. Żywią się wszelkimi insektami – mrówkami, żukami, ćmami, gąsienicami, świerszczami i pająkami. Kijanki zjadają algi.

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Sezon rozrodczy trwa od marca do maja. Samica składa 500–1500 jajeczek połączonych w paczki po 20–300. Po 3–14 dniach wylęgają się kijanki, które przemieniają się w żaby po 40–90 dniach. Dojrzałość płciową osiągają po roku życia. Chórzystki trójpasiaste mogą żyć do 5 lat.

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Chórzystki trójpasiaste są ofiarami dużych ptaków, niewielkich ssaków i węży. Kijanki i młode żaby mogą zostać zjedzone przez inne żaby, ryby, żółwie i larwy ważek.

Chórzystki nie są zagrożone wyginięciem. Stosunkowo dobrze znoszą sąsiedztwo człowieka, bywają spotykane na terenach zagospodarowanych. Są bardzo wrażliwe na środki chemiczne stosowane na polach, szkodzą one zwłaszcza jajom i kijankom.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pseudacris triseriata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Darrel R. Frost, Pseudacris triseriata (Wied-Neuwied, 1838), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-29] (ang.).
  3. Pseudacris triseriata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]