Charles Kuentz
| Data i miejsce urodzenia |
18 lutego 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1916–1918 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Charles Kuentz (ur. 18 lutego 1897 w Ranspach, zm. 7 kwietnia 2005 w Colmarze) – ostatni alzacki weteran cesarskiej armii Wilhelma II[1][2][3].
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Charles Kuentz był synem kolejarza[4]. W trakcie I wojny światowej, tak jak 380 000 Alzatczyków i Lotaryńczyków[5], został zmobilizowany do armii niemieckiej. Powołanie otrzymał w 1916, służył jako artylerzysta na obu frontach[3][1] do końca wojny[6]. Po zawieszeniu broni wrócił do domu, podobnie jak większość Alzatczyków i Lotaryńczyków, wystąpił o przyznanie obywatelstwa francuskiego. W okresie międzywojennym pracował jako urzędnik pocztowy[3], ożenił się i miał czwórkę dzieci[3].
Po wybuchu II wojny światowej został ponownie zmobilizowany, tym razem do armii francuskiej, lecz jego służba nie trwała długo, został zwolniony do cywila ze względu na wiek i sytuację rodzinną. W 1940, kiedy Alzacja ponownie została włączona do Niemiec, przeprowadził się z rodziną do Colmaru. Jego najstarszy syn François został siłą wcielony do Waffen-SS. Jak wielu Malgré-nous poległ na froncie w 1944, podczas walk w Normandii[3].
W listopadzie 2004 w Ieper, Charles Kuentz spotkał się z Harrym Patchem, ostatnim żyjącym brytyjskim weteranem wielkiej wojny[7][8], który walczył po przeciwnej stronie w bitwie pod Passchendaele. Ich spotkanie zostało sfilmowane i wyemitowane w BBC One rok później pod tytułem The last Tommy[9]. W tym samym roku Kuentz udzielił około 30 wywiadów, w których przedstawił swoje wspomnienia z I wojny światowej. Jak sam twierdził, czynił to, aby nikt nie zapomniał o wojnie i aby już nigdy nie doszło do takiej tragedii[3].
Charles Kuentz zmarł 7 kwietnia 2005 w Colmarze w wieku 108 lat i 48 dni[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b www.spiegel.de: Die Westfront – Der letzte Mann, abgerufen am 27. Juli 2009.
- ↑ Georg Diez: Einer von zehn Millionen, FAZ, 31. Juli 2004.
- ↑ a b c d e f World War I veteran changed armies twice, nationalities four times. [w:] Agence France Presse [on-line]. 30 lipca 2004. [dostęp 2016-11-02].
- ↑ Charles Kuentz – Germany’s only surviving veteran of the Great War. [w:] Western Front Association [on-line]. 4 sierpnia 2008.
- ↑ 95% des Alsaciens-Lorrains incorporables se battent pour le Reich. Mais „ces ennemis des poilus” n’étaient pas des malgré-nous avant l’heure. Le grand silence Article en ligne.
- ↑ Des steppes de l’Est à la mêlée des Flandres – L’itinéraire de Charles Kuentz, artilleur alsacien du Kaiser (1916-1918), dans La Grande Guerre Magazine, numéro 33, septembre 2001.
- ↑ Harry, 106, trifft Charles, 107. Was ein deutscher und ein britischer Veteran 2004 in Flandern einander zu sagen hatten.
- ↑ 'With a handshake we said more about peace than anything else ever could’ The Telegraph UK, 14. November 2004.
- ↑ Harry Patch. On Remembrance Sunday, the last Tommy makes a moving plea to honour soldiers before it’s too late. „Daily Mail”, 11 listopada 2007. [dostęp 2016-11-02].
- ↑ Nachruf auf weltwoche.ch.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jean-Noël Grandhomme, « Charles Kuentz »,Nouveau dictionnaire de biographie alsacienne, tom 46, s. 4751
- « Des steppes de l’Est à la mêlée des Flandres – L’itinéraire de Charles Kuentz, artilleur alsacien du Kaiser (1916-1918) », La Grande Guerre Magazine, numero 33, wrzesień 2001