Chikage Katō
Chikage Katō (jap. 加藤 千蔭 Katō Chikage; ur. w 1735, zm. w 1808); znany także jako Chikage Tachibana (jap. 橘 千蔭 Tachibana Chikage) – japoński poeta, kaligraf i literaturoznawca[1][2].
Trzeci syn poety i pisarza Eano Katō, doradcy władz miejskich w Edo. Początkowo pobierał edukację u ojca, a następnie, od dziesiątego roku życia, u poety i filologa Mabuchiego Kamo (1697–1769). Po jego śmierci w 1769 roku stał się czołową postacią w szkole klasycznej literatury japońskiej w Edo. Podobnie jak ojciec Chikage Katō był na służbie władz miejskich Edo. Z czasem doszedł do wpływowej pozycji asystenta Okitsugu Tanumy (1719–1788), wysokiej rangi radcy we władzach siogunatu Tokugawa[3][2].
Katō tworzył waka w klasycznym stylu cesarskich antologii poezji, jednak znany jest przede wszystkim z komentarzy do średniowiecznych dzieł literatury japońskiej, m.in. Man’yōshū, Genji monogatari i Ise monogatari. Stworzył także własny, charakterystyczny styl w kaligrafii kany[1][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Eishi Hosoda, Andrew J. Pekarik: The Thirty-Six Immortal Women Poets. Nowy Jork: G. Braziller, 1991, s. 186. ISBN 978-0-8076-1256-9. OCLC 753117968. (ang.).
- ↑ a b Peter Nosco: Remembering Paradise: Nativism and Nostalgia in Eighteenth-century Japan. Cambridge: Harvard University Press, 1990, s. 110. ISBN 978-0-674-76007-3. OCLC 20691214. (ang.).
- ↑ Donald M. Richardson, Katō Chikage: A Katō Chikage Extract (From the text of the Atractylis Blooms). Winchester: 1997. OCLC 40706275. (ang.).
- ↑ Earl Roy Miner, Hiroko Odagiri, Robert E. Morrell: The Princeton Companion to Classical Japanese Literature. Princeton: Princeton University Press, 1985, s. 180. ISBN 978-0-691-00825-7. OCLC 10146210. (ang.).