Chleb szczeciński
| dodatek | |
| Rodzaj | |
|---|---|
| Kuchnia | |
| Data i miejsce powstania |
po 1945 |
| Obróbka żywności | |
| Składniki | |
|
mąka pszenna (60%), mąka żytnia (40%), zakwas chlebowy, woda, drożdże | |
Chleb szczeciński – regionalny produkt piekarski, charakterystyczny dla miasta Szczecina, 26 sierpnia 2015 roku wpisany na polską listę produktów tradycyjnych (zgłaszającymi byli Cech Rzemiosł Spożywczych w Szczecinie oraz szczecińska piekarnia Wojciechowski)[1][2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Chleb pszenno-żytni wypiekano w Szczecinie już od wczesnego średniowiecza (czuwał nad tym lokalny cech piekarski)[1].
Receptura i tradycja wypieku chleba szczecińskiego sięga minimum lat 60. XX wieku. Zapiski rodzinne szczecińskich piekarzy wskazują jednak, że była ona wcześniejsza. Ze wspomnień prezydenta miasta, Piotra Zaremby, wynika, że już 9 maja 1945 roku wypieczono i przydzielono urzędnikom wojewódzkim przybyłym do miasta 2000 bochenków chleba z piekarni Mazura zlokalizowanej na narożniku ulicy Mickiewicza i Alei Bohaterów Warszawy. Niezmienną recepturę produkcji tego chleba potwierdzają świadectwa piekarzy. Obecna wersja pieczona jest od lat 80. XX wieku w wielu piekarniach Szczecina. Nad recepturą produktu czuwa szczeciński Cech Rzemiosł Spożywczych[1][2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jest to chleb pszenno-żytni[1][3], przy czym 60 % stanowi mąka pszenna, a 40 % mąka żytnia. Produkt charakteryzuje się chrupiącą skórką, jest nieco wilgotny w środku, miękki i posiada charakterystyczny, intensywny, chlebowy aromat z wyczuwalną nutą kwasu. Bochenek jest wydłużony, od dołu spłaszczony, z górą lekko zaokrągloną. Skórka jest lekko chropowata, z zewnątrz lekko brązowa. Na przekroju barwa jest złoto-kremowa[2]. Do wypieku używa się zakwasu naturalnego, bez emulgatorów, wzmacniaczy smaku, czy barwników[4].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
Chleb zdobył nagrody:
- w 2014 roku I miejsce w konkursie „Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów” (Poznań) w kategorii produktów i przetworów pochodzenia roślinnego,
- w 2017 roku w tym samym konkursie zdobył nagrodę „Perły”[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- piwo szczecińskie,
- pierniki szczecińskie,
- śledzie po szczecińsku,
- inne chleby tradycyjne z terenu Pomorza Zachodniego:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Agnieszka Kołodziej, Produkty tradycyjne województwa zachodniopomorskiego, Szczecin: Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego, 2018, s. 32, ISBN 978-83-65656-58-2, OCLC 1150341292 [dostęp 2022-10-10].
- ↑ a b c Chleb szczeciński - Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi [dostęp 2022-10-10] (pol.).
- ↑ Artur Ciemniak, Agata Witczak, Porównanie zawartości wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) w pieczywie, „Roczniki Państwowego Zakładu Higieny” (61), bibliotekanauki.pl, 2010 [dostęp 2022-10-10].
- ↑ Tradycyjne produkty | Produkty | Chleb szczeciński [online], produkty-tradycyjne.pl [dostęp 2022-10-10].