Chlewo (województwo łódzkie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chlewo
wieś
Ilustracja
Gniazdo bociana białego
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

sieradzki

Gmina

Goszczanów

Liczba ludności (2022)

289[2]

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-215[3]

Tablice rejestracyjne

ESI

SIMC

0703517

Położenie na mapie gminy Goszczanów
Mapa konturowa gminy Goszczanów, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Chlewo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chlewo”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chlewo”
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego
Mapa konturowa powiatu sieradzkiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Chlewo”
Ziemia51°44′59″N 18°27′51″E/51,749722 18,464167[1]

Chlewowieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Goszczanów.

We wsi znajduje się Zespół Szkół.

Integralne części wsi Chlewo[4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0703523 Wojsławice część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie wzmiankowana w 1355 r. Gniazdo rodu Chlewskich h. Korab. Od XVII w. właścicielami Chlewa byli Poraici Biernaccy, po nich Niemojowscy i Strzeleccy.

W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chlewo, po jej zniesieniu w gromadzie Goszczanów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Kościół św. Benedykta Opata z lat 1779-88, ufundowany zapisem testamentowym przez Pawła Biernackiego (zm. w 1716 r.). Budowla jednonawowa. Chór muzyczny wsparty na trzech arkadach. Prospekt organowy barokowo-klasycystyczny z XVIII/XIX w. Wyposażenie wnętrza przeważnie z XVIII w. Na uwagę zasługuje kopia kaliskiego obrazu Rubensa „ Zdjęcie z Krzyża”. Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego zapewne z XVII w. Dwa krucyfiksy barokowe z XVIII w. Puszka mszalna na komunikanty z 1640 r. Cenne naczynia liturgiczne. Przykłady staropolskiej stolarki, mebli i zamków drzwiowych.

Na cmentarzu (tuż za bramą, 10 kroków w lewo-skos) jest grób Józefa Szumskiego (1844–1912), ojca Marii Dąbrowskiej, właściciela pobliskich Wojsławic, powstańca 1863 r., pierwowzoru Bogumiła Niechcica z „Nocy i dni”. W pobliżu – grupa dobrze zachowanych grobowców dawnych ziemian: Bogdaszewskich, Kawieckich, Łozińskich, Strzeleckich, Sokolnickich, Suchorskich Niemojowskich, Glotzów.

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[5] na listę zabytków wpisany jest obiekt:

  • kościół parafialny pw. św. Benedykta, 1778, nr rej.: 825 z 13.02.1970

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez wieś prowadzi czerwony szlak „Powstańców 1863 r.” długości 52 km z Warty do Gruszczyc.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15450
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 141 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]