Chodziuki

Chodziuki
Хадзюкі
Ходюки
Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Rejon	lidzki
Sielsowiet	Chodorowce
Populacja (2009); • liczba ludności	; 124
Kod pocztowy	231328
	Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Chodziuki
	Położenie na mapie Białorusi Chodziuki
	Położenie na mapie Polski w 1939 Chodziuki
	53°45′52″N 25°08′29″E/53,764444 25,141389

Chodziuki^[2] (biał. Хадзюкі, Chadziuki; ros. Ходюки, Chodiuki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Chodorowce.

Współcześnie w skład wsi wchodzi także dawny folwark Czyżowszczyzna.

Znajduje się tu przystanek kolejowy Porzeczany, położony na linii Lida – Mosty.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Tarnowszczyzna.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Tarnowo/Białohruda^[3]. W 1921 wieś Chodziuki liczyła 313 mieszkańców, zamieszkałych w 54 budynkach, w tym 311 Polaków i 2 Białorusinów. 311 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 2 prawosławnego. Folwark Czyżowszczyzna liczył zaś 26 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach, wyłącznie Polaków wyznania rzymskokatolickiego^[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
↑ ^a ^b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Chodziuki, pow. lidzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 314 .
Mapa WIG Lida. [dostęp 2023-02-14]. (pol.).

[spis-1] Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).

[2] Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.

[przypis1-3] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

[1]

[2]

[3]