Choroba Gorhama

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obrazy RTG (A), TK (B) i MR (C, D) uwidaczniające ubytek kostny pokrywy czaszki u pacjentki z chorobą Gorhama[1]

Choroba Gorhama (choroba Gorhama-Stouta, ang. Gorham's disease, massive osteolysis of Gorham, vanishing/disappearing bone disease, Gorham-Stout syndrome, phantom bone disease) – rzadka, wrodzona choroba kości, charakteryzująca się proliferacją naczyń limfatycznych prowadzącą do osteolizy i zniszczenia struktury kości[2]. Mechanizm rersorpacji tkanki kostnej pozostaje nieznany[3]. Jednostkę chorobową opisali jako pierwsi Gorham i wsp. w 1954 roku[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Parihar V, Yadav YR, Sharma D. Gorham's disease involving the left parietal bone: a case report. „Cases J”. 1. 1, s. 258, 2008. DOI: 10.1186/1757-1626-1-258. PMID: 18940015. 
  2. ↑ Radhakrishnan K, Rockson SG. Gorham's disease: an osseous disease of lymphangiogenesis?. „Ann N Y Acad Sci”. 1131, s. 203-5, 2008. DOI: 10.1196/annals.1413.022. PMID: 18519972. 
  3. ↑ Patel DV. Gorham's disease or massive osteolysis. „Clin Med Res”. 2 (3), s. 65-74, maj 2005. PMID: 16012123. 
  4. ↑ GORHAM LW, STOUT AP. Massive osteolysis (acute spontaneous absorption of bone, phantom bone, disappearing bone); its relation to hemangiomatosis. „The Journal of bone and joint surgery. American volume”. 5 (37-A), s. 985–1004, październik 1955. PMID: 13263344. 

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Choroba_Gorhama&oldid=51804615”