Choroby autozapalne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Choroby autozapalne, zespoły autozapalne, zespoły gorączek nawrotowych – heterogenna grupa chorób, u podłoża których leżą genetycznie uwarunkowane zaburzenia odporności nieswoistej. Objawiają się częstą, nawracającą gorączką i układowymi stanami zapalenia, które nie można powiązać z zakażeniem, chorobą nowotworową czy chorobą autoimmunologiczną[1][2].
Większość chorób autozapalnych rozpoznaje się u dzieci, ale czasem zdarza się też w wieku dorosłym. Tylko rodzinna gorączka śródziemnomorska występuje z częstością 1:1000 w populacjach z rejonu Morza Śródziemnego. Inne schorzenia z tej grupy rozpoznaje się zwykle z częstością mniejszą niż 1:1 000 000.

Do chorób autozapalnych zaliczane są:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. González García, J.L. Patier de la Peña, N. Ortego Centeno, Autoinflammatory diseases in adults. Clinical characteristics and prognostic implications, „Revista Clinica Espanola”, 217 (2), 2017, s. 108–116, DOI10.1016/j.rce.2016.08.004, ISSN 1578-1860, PMID27702442 [dostęp 2020-08-29].
  2. Jonathan S. Hausmann, Fatma Dedeoglu, Autoinflammatory diseases in pediatrics, „Dermatologic Clinics”, 31 (3), 2013, s. 481–494, DOI10.1016/j.det.2013.04.003, ISSN 1558-0520, PMID23827250 [dostęp 2020-08-29].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]