Chotimir
| książę Karantanii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
Chotimir – książę Karantanii, panujący od ok. 751 do 769 r., bratanek Boruty.
Wychowany w Bawarii, był, podobnie jak jego poprzednik – Gorazd, chrześcijaninem i wspierał działające w Karantanii misje niemieckie oraz budowę kościołów. Polityka religijna Chotimira wywołała ostry sprzeciw jego poddanych i, po śmierci władcy, w kraju doszło do powstania zwolenników pogaństwa i czasowego obalenia władzy państwowej[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Strzelczyk: Od Prasłowian do Polaków. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 41-42. ISBN 83-03-02015-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mały słownik kultury dawnych Słowian. L. Leciejewicz (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 69. ISBN 83-214-0499-5..