Przejdź do zawartości

Christian Scharfetter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Christian Fridolin Scharfetter (ur. 3 października 1936 w Innsbrucku, zm. 25 listopada 2012 w Zurychu) – szwajcarski lekarz psychiatra, psychopatolog, autor podręcznika psychopatologii (pierwsze wydanie w 1976, 6. wydanie w 2010 roku).

Syn Helmuta Scharfettera i Annemarie z domu Beitelmeier[1], miał brata bliźniaka, Friedberta. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Innsbrucku. W 1972 habilitował się pod kierunkiem Julesa Angsta. Od 1973 profesor psychiatrii na Uniwersytecie w Zurychu. W 1999 przeszedł na emeryturę[2].

W 2011 rozpoznano u niego raka dróg żółciowych o złym rokowaniu (guz Klatskina). Zdecydował się popełnić wspomagane samobójstwo. Zgodnie z ostatnią wolą, prochy rozsypano w jego ogrodzie[3].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Allgemeine Psychopathologie. Eine Einführung. Stuttgart: Thieme, 1976.
  • General psychopathology. An introduction. Cambridge: Cambridge University Press, 1980
  • Schizophrene Menschen. Diagnostik, Psychopathologie, Forschungsansätze. Weinheim: Beltz, 1983
  • Was weiß der Psychiater vom Menschen? Unterwegs in der Psychiatrie. Menschenbild, Krankheitsbegriff und Therapieverständnis. Sternenfels: Verlag Wissenschaft & Praxis, 2000
  • Eugen Bleuler (1857–1939). Polyphrenie und Schizophrenie. Zürich: vdf Hochschulverlag, 2006
  • Scheitern. In der Sicht auf Psychopathologie und Therapie. Sternenfels: Verlag Wissenschaft & Praxis, 2012

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Karl Strute, Theodor Doelken: Who′s who in Medicine. Who′s Who, 1981 s. 71
  2. Hoff P, Küchenhoff B.. Nachruf: Christian Scharfetter (1936–2012). „Nervenarzt”. 84. s. 637. DOI: 10.1007/s00115-013-3746-3. PMID: 23440370. 
  3. Scharfetter F.. Persönliche Worte zu Krankheit und Sterben von Christian Scharfetter. „Schweizer Archiv für Neurologie und Psychiatrie”. 165 (2), s. 64-68, 2014.