Chrysomma
| Chrysomma[1] | |||
| Blyth, 1843[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – rdzawolotek białolicy (Ch. sinense) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Chrysomma | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Timalia hypoleuca Franklin, 1831[a] | |||
| Gatunki | |||
| |||
Chrysomma – rodzaj ptaków z rodziny ogoniatek (Paradoxornithidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 17–23 cm, masa ciała 20–24 g[4].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Chrysomma: gr. χρυσος khrusos „złoto”; ομμα omma, ομματος ommatos „oko”[5].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
- Chrysomma sinense – rdzawolotek białolicy
- Chrysomma altirostre – rdzawolotek ciemnolicy
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Podgatunek Ch. sinense.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Chrysomma, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ E. Blyth. Chrysomma. „The journal of the Asiatic Society of Bengal”. 12 (1), s. 181, 1843. (ang.).
- ↑ F. Gill & D. Donsker: Sylviid babblers, parrotbills & white-eyes. IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-11-18]. (ang.).
- ↑ N. Collar & C. Robson: Family Timaliidae (Babblers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007, s. 135-136. ISBN 84-96553-42-6. (ang.).
- ↑ chrysomma, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradoxornithidae Horsfield & Moore,F, 1854 - ogoniatki - Parrotbills and allies (wersja: 2018-11-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-11-18].