Ciechorajka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ciechorajka
część miasta Głowna
Ilustracja
Stacja kolejowa na Cichorajce
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

zgierski

Miasto

Głowno

W granicach Głowna

10 lipca 1934[1]

SIMC

0958737[2]

Kod pocztowy

95-015[3]

Tablice rejestracyjne

EZG

Położenie na mapie Głowna
Mapa konturowa Głowna, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ciechorajka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ciechorajka”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ciechorajka”
Położenie na mapie powiatu zgierskiego
Mapa konturowa powiatu zgierskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Ciechorajka”
Ziemia51°57′54″N 19°42′50″E/51,965128 19,713835

Ciechorajka (dawn. Cichorajka) – dawna wieś, od 1934 centralna część miasta Głowna obejmująca swym zasięgiem tereny nad Mrożycą w okolicy ulicy Piątkowskiej. Od wschodu graniczy z głowieńską starówką.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawniej samodzielna miejscowość (kolonia). Od 1867 w gminie Bratoszewice. W okresie międzywojennym należało do powiatu brzezińskiego w woj. łódzkim. 16 września 1933 utworzono gromadę Ciechorajka w granicach gminy Bratoszewice, składającą się z kolonii Ciechorajka, kolonii Warchołów Nowy i stacji kolejowej Głowno[4].

10 lipca 1934 Ciechorajkę włączono do Głowna[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dz.U. z 1934 r. nr 60, poz. 514
  2. GUS. Rejestr TERYT
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1305 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 19, poz. 243.