Cistanche tubulosa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cistanche tubulosa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

zarazowate

Rodzaj

Cistanche

Gatunek

Cistanche tubulosa

Nazwa systematyczna
Cistanche tubulosa (Schenk) Wight
Icon. Pl. Ind. Orient. 4: t. 1420 bis. 1848[3]
Synonimy
  • Phelypaea tubulosa Schrenk

Cistanche tubulosa (Schenk) Wight – gatunek rośliny należący do rodziny zarazowatych (Orobanchaceae). Występuje w Afryce Północnej (Egipt, Etiopia) i Azji Zachodniej (Kuwejt, Arabia Saudyjska, Afganistan, Iran, Syria i Pakistan)[4]

Morfologia i biologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina pasożytnicza, pasożytująca na korzeniach janowców, tamaryszków i łobody solniskowej. Jest pasożytem obligatoryjnym, pozbawionym chlorofilu. Liści brak. Jej nadziemne pędy wyrastają w różnej odległości od korzeni żywiciela, ale są z nimi połączone. Czasami pędy te wyrastają w dość znacznej odległości od nadziemnego pędu żywiciela, gdyż w warunkach pustynnych rośliny te tworzą rozległe systemy korzeniowe. Cistanche tubulosa ma duże, żółte kwiaty, które zebrane są w grono o wysokości 20-50 cm. Zakwitają w marcu i kwietniu[5].

Udział w kulturze[edytuj | edytuj kod]

J. Maillat, S. Maillat wymieniają ten gatunek jako roślinę biblijną. Według nich jest ona rozwiązaniem problemu tkwiącego w cytacie z Księgi Hioba (30,4). W Biblii Tysiąclecia przetłumaczono go tak: „Żywią się malwą i liśćmi krzewów. Chlebem ich – korzeń jałowca”. Tłumaczenie to jest błędne, użyte w oryginale hebrajskim słowo rotem oznacza janowca, korzeń jego jednak jest niejadalny (podobnie zresztą jak korzeń jałowca). Jednakże pasożytująca na korzeniach janowców Cistanche tubulosa jest jadalna i według Maillatów ta roślina kryje się pod biblijnym określeniem „korzenie janowca”[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-11-20].
  5. a b Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.