Cmentarz prawosławny w Rogawce
52°26′10″N 22°47′11″E/52,436111 22,786389 Widok ogólny cmentarza i cerkwi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wyznaniowy |
| Wyznanie | |
| Stan cmentarza |
czynny |
| Zarządca | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Siemiatycze  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego  | |
| 52°26′10″N 22°47′11″E/52,436111 22,786389
| |
Cmentarz prawosławny w Rogawce – nekropolia przeznaczona dla osób wyznania prawosławnego, położona na wzgórzu w zachodniej części Rogawki.
Cmentarz prawosławny w Rogawce istniał już z pewnością około połowy XIX w., był czynny w latach 50. XIX w., gdy z inicjatywy Szymona Szuma (pochowanego następnie na tejże nekropolii) na jego terenie wzniesiono drewnianą cerkiew i dzwonnicę[1]. Na jego terenie nie przetrwały jednak nagrobki o wartości zabytkowej, do rejestru zabytków wpisana jest jedynie wymieniona wyżej cerkiew[2]. W sąsiedztwie cerkwi znajdują się trzy kapliczki wotywne zbudowane przez prawosławnych z Rogawki, Klukowa, Krupic i Cecel w podzięce za przetrwanie I wojny światowej przez nich samych, jak również przez rogawską cerkiew[3].
W zachodniej części cmentarza znajduje się średniowieczne cmentarzysko słowiańskie, na którym przetrwały groby w obstawie kamiennej[4].
-
Jeden z krzyży wotywnych wystawionych przy cerkwi cmentarnej przez miejscową ludność prawosławną -
Cmentarzysko słowiańskie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sosna G.: Święte miejsca i cudowne ikony. Prawosławne sanktuaria na Białostocczyźnie. Białystok: Orthdruk, 2006, s. 307. ISBN 83-85368-69-8.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ B. Domaracki, Historia parafii Cudownego Zbawiciela w Rogawce „Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego”. 9 (262), wrzesień 2011. Białystok. ISSN 1230-1078
- ↑ M. Kałamajska-Saeed, Katalog zabytków sztuki w Polsce. Tom XII: województwo białostockie, Zeszyt 1: Siemiatycze, Drohiczyn i okolice. Warszawa: Instytut Sztuki Polskie Akademii Nauk, 1996, s. 55.