Coci episcopi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Coci episcopi (łac. Kucharze Biskupa) – nieistniejąca osada leżąca w czasach średniowiecza w pobliżu wsi Wojszyce, która obecnie jest osiedlem w granicach Wrocławia.

Wieś, która w średniowiecznych dokumentach nosi kancelaryjną łacińską nazwę Coci episcopi istniała w XIII w. Nie są znane jej późniejsze dzieje, ani też bliżej określona data jej powstania. Niemiecki historyk Max-Josef Midunsky identyfikuje ją z wymienianą w bulli wrocławskiej z 1155 wsią o nazwie Hvzouici, ale nie zostało to potwierdzone przez innych badaczy. Zdaniem badającego etymologię nazw dzisiejszego Wrocławia archiwisty Józefa Domańskiego osada ta mogła nosić nazwę Kucharze, podobnie jak w przypadku innej podwrocławskiej wsi Kuchary, która w średniowiecznych dokumentach figuruje jako Cucharze[1].

Wieś Coci episcopi początkowo była własnością biskupią, a jej nazwa oznaczała, że była osadą służebną, której mieszkańcy świadczyli usługi biskupom wrocławskim przygotowując im posiłki. Z roku 1249 pochodzi wzmianka o tym, że biskup Tomasz I drogą zamiany przekazał ją Zakonowi Niemieckiemu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Domański: Nazwy miejscowe dzisiejszego Wrocławia i dawnego okręgu wrocławskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 49.
  2. Encyklopedia Wrocławia. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 123.