Coenrad Zuidema

Coenrad Zuidema
	; Coenrad Zuidema, Amsterdam 1965
Data urodzenia	29 sierpnia 1942
Obywatelstwo	Holandia
Tytuł szachowy	IM (1964)
Ranking FIDE	2450
Ranking krajowy FIDE	niesklasyfikowany na liście aktywnych

Coenrad (Coen) Zuidema (ur. 29 sierpnia 1942) – holenderski szachista, mistrz międzynarodowy od 1964 roku.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy międzynarodowy sukces odniósł w 1961 r., zajmując w Hadze IV m. (za Bruno Parmą, Florinem Gheorghiu i Aleksandrem Kuindżim) w mistrzostwach świata juniorów do 20 lat^[1]. W 1963 r. zwyciężył w Beverwijk (turniej Hoogovens–B) oraz zajął II m. w Amsterdamie (turniej IBM–B, za Heinzem Lehmannem), awansując do ścisłej czołówki holenderskich szachistów. W 1964, 1966, 1970 i 1972 r. czterokrotnie reprezentował narodowe barwy na szachowych olimpiadach^[2], natomiast w 1965 r. uczestniczył w rozegranym w Hamburgu finale drużynowych mistrzostw Europy^[3]. Był również sześciokrotnym (w latach 1964–1974) reprezentantem kraju na drużynowym turnieju o Puchar Clare Benedict, czterokrotnie zdobywając wspólnie z drużyną medale (złoty, dwa srebrne i brązowy)^[4], jak również dwukrotnie (1960, 1966) na drużynowych mistrzostwach świata studentów^[5].

Wielokrotnie startował w finałach indywidualnych mistrzostw Holandii, zdobywając cztery medale: złoty (1972) i trzy srebrne (1965, 1970, 1973). W 1971 r. podzielił IV-V m. (za Janem Timmanem, Robertem Hartochem i Andrasem Adorjanem, wspólnie z Bjørnem Brinckiem-Claussenem) w turnieju Hoogovens–B w Wijk aan Zee. Pod koniec lat 70. zakończył szachową karierę.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 stycznia 1977 r., z wynikiem 2450 punktów zajmował wówczas 5. miejsce wśród holenderskich szachistów^[6].