Colin Clark (ekonomista)

Colin Clark
	; Clark (1962)
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1905 ; Anglia
Data śmierci	4 września 1989
Zawód, zajęcie	ekonomista, statystyk
Narodowość	brytyjska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Colin Clark Grant (ur. 2 listopada 1905, zm. 4 września 1989) – brytyjski ekonomista i statystyk, który pracował zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i Australii.

Pionier stosowania Produktu Narodowego Brutto (PNB) jako podstawy do badania gospodarek narodowych.

Stworzył jeden z najwcześniejszych modeli rozwoju gospodarczego wraz z Allan G.B. Fisher model Fishera-Clarka. Wyodrębnili oni trzeci sektor gospodarki – sektor usług z sektora przemysłu i rolnictwa. Wcześniej uważano, że usługi i przemysł są od siebie zależne.

Zgodnie z teorią Fishera-Clarka, rozwój gospodarczy następuje według trzech etapów produkcji^[1]:

pierwszy, w którym dominuje produkcja rolna, rybołówstwo, leśnictwo i wydobycie surowców naturalnych; na tym etapie są kraje o niskim dochodzie;
drugi, w którym produkcja skoncentrowana jest w przemyśle i budownictwie; na tym etapie są kraje o średnim dochodzie;
trzeci, gdzie dominują usługi (w tym edukacja), a zaliczane są do nich kraje o wysokim dochodzie.

Kraje rozwijają się przechodząc kolejne etapy rozwoju. Osiągnięcie przewagi trzeciego sektora oznacza osiągnięcie przez kraj dojrzałości pod względem rozwoju gospodarczego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w Dragon School w Oksfordzie, a następnie w Winchester College, a od 1924 w Brasenose College w Oksfordzie, gdzie studiował chemię. Dzięki GDH Cole i Lionel Robbins zainteresował się ekonomią i po ukończeniu studiów rozpoczął pracę badawczą w London School of Economics, University of Liverpool i w komitecie gospodarczo doradczym rządu. Maynard Keynes był ówczesnym członkiem Rady i był pod wrażeniem Clarka: „Clark jest, jak myślę, geniuszem.”

Praca[edytuj | edytuj kod]

Od 1931 do 1937 był wykładowcą Statystyki na Uniwersytecie w Cambridge. W latach 1938 i 1953 był dyrektorem Biura Przemysłu Królestwa i statystykiem rządowym. Wrócił do Anglii i pracował jako dyrektor Instytutu Ekonomii Rolnej na Oxford University aż do 1969 roku.

Często zmieniał miejsce pobytu aż powrócił na stałe do Australii w 1978 roku.

Jego imię przetrwało w Ekonometrycznym Stowarzyszeniu w Australii [1] oraz budynku nazwanym jego imieniem na Uniwersytecie w Queensland [2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest ojcem Gregory’ego Clarka (ur. 1936) australijskiego dyplomaty i profesora ekonomii działającego w Japonii. Ponadto ma siedmiu innych synów i jedną córkę.

Krytyka[edytuj | edytuj kod]

Rzeczywistość rozwoju gospodarczego na świecie pokazała, że podejście, które mówi o osiągnięciu przewagi trzeciego sektora, może nie oznaczać wysokiego poziomu rozwoju. Na świecie jest wiele krajów słabo rozwiniętych. Udział sektora usług w ich PKB jest wysoki, ale nie świadczy to o niczym. Są to np. kraje turystyczne, które nie mają rozwiniętego przemysłu.